askere gidip gelindikten sonraki, yaklaşık üç aylık dönemde aristotales mantığına bürünen bünyenin, askere gitmeden önce basılan, pause düğmesine tekrar basılmasıyla, bildiğin sokaktaki adam olması halidir.
bazıları hayatı çözdüğünü değil de hayala ilgili yeni şeyler öğrendiğini zanneder. aslında öğrendir de.
ilk gece uyuyamaz tedirginlikten. bir sonraki sabah neler olacağını düşünüp durur yatağında. sabah tuvaleti kullanamayacağını düşünür. ilk eğitim gününde tedirginlikle yaklaşır her şeye. korku vardır içinde. ne işim var benim burda diye düşünür. öğlen yemekleri yemekte zorlanır. annesinin yapmış olduğu yemeklerin kıymetini anlar. öğleden sonra tugayın kurulu olduğu tepeden denize bakar. denizin ne denli güzel olduğunu keşfeder. dışardayken ona önemsiz gelen zamanların aslında ne kadar önemli olduğunu anlamaya başlar. akşam yatakhanede yorgunluk içerisinde uyuya kalır. nasıl yılllardır babası işten eve döndükten sonra yorgunlukla sızıp kalıyorsa yatağında o da öyle uyur o gece. sonra giderek alışmaya başlar. günü geldiği zaman çıkar tugay kapısından, bir daha dönmemek üzere. orda geçirdiği zamanı özleyeceğini düşünmemiştir hiç ama terhisinin ilk günü özlemeye başlamıştır bile.
sivil hayatımızda, çevremizdeki tüm insanlar kendi tercihimiz olan insanlardır. bizimle örtüşmeyen düşünceleri varsa, onu çevremizden uzaklaştırırız, konuşmaz, selam vermez, görüşmeyiz.
askerde öğrenilen en önemli şey; kendi seçimimiz olmayan insanlarla yaşamayı öğrenmektir. bunu askere gitmemiş birinin anlamasını elbette beklemiyorum.
bu bağlamda; askere gidince hayatın anlamını çözmüş olmasan bile, çözme konusunda ciddi bir adım atmış olursun.
ayrıca askerde kendi duruşunu ortaya koyan değerli insanlara ne çöp toplatılır, ne de tuvalet temizletilir. bu duruş; diğer askerlere saygı ve sevgi sayesinde kazanılır. sen çok sevilen birisi olursan, o cahil kabul ettiğiniz çocuklar bile ''hocam sen bırak ben yerine temizlerim '' derler. hiç bir komutan da bunu sana yaptırmaz.
tuvalet temizlemeyi hakeden insanlar tuvalet temizler. merak etmeyin askeriye öcü değil ...
muhtelemen askere gitmeden önce her türlü piçliği yapmış ve yine büyük ihtimalle babası tarafından askere git orda düzelirsin denip salıverilmiştir. ancak asılsızdır, askere gidip daha çekilmez halde dönen gençlere de rastlamak mümkündür. asıl hayat çözme şeysi üniversitedir.
