BiLDiĞiNiZ HERŞEYi UNUTUN BEYLER.SiZE LAZIM OLACAK iKi TANE ANAHTAR KELiME SÖYLEYECEĞiM VE ASKERLiK BOYUNCA RAHAT EDECEKSiNiZ.
1-EMREDiN KOMUTANIM
2-EMREDERSiNiZ KOMUTANIM.
sizin şu şu kesin lazım olur deyipte bavulunuza basa basa doldurduğunuz eşyaları almayınız. kuru ağırlıktır hepsi. size zaten verilecek hepsi fazlasıyla. bir miktar para ve bir adet gilette mach3 almanız kafi. çaldırmayın yeter.
mümkün olduğunca acemi birliğine fazla eşya götürmeyin çünkü eve dönerken eşyalar bulunmuyor. Olabildiğince fazla iç çamaşırı alın ki yıkamakla uğraşmayın. Şampuan götürmeyin ustalar çalar, ustalar ile fazla muhatap olmayın acemilikte akşam 17:00 den sonra komutanlar en üst devrelerdir. En önemlisi fazla para bulundurmayın, zaten her acemi birliğinde bütün atmler var.
kimi zaman hayat kurtaracak kimi zaman da yanıltıcı olabilecek öğütlerdir. verilen her öğüde sıkı sıkıya bağlanmak, koşulsuz uygulamak en büyük tehlikedir. kişinini durumu, gidilen yere, başınızdaki rütbelilere göre değişecektir. ancak, tarafımca verilecek en önemli ve temel öğüt, kimseye bulaşılmaması olacaktır. diğer öğütlerin uygulanabilir olup olmadığı yaşanılarak görülecektir.
-botlarınızı bir numara büyük alın. yoksa askerliğiniz boyunca ayağınızla alakalı problemler yaşayabilirsiniz.
-iç çamaşırı, çorap, içlik vs. gibi şeyler götürüp de kendinize yük etmeyin. asıl mühim olan şeyler diş macunu, roll on, deotorant, pudra, silikon ayak tabanlığı, tıraş takımı gibi şeylerdir. bunlara öncelik verin. diğerlerini zaten oradaki kantinden tedarik edersiniz.
-nakit para fazla taşımayın, hesap kartınızdan ödemeleri yapın. çünkü bozuk para sıkıntısı genelde çok yaşanır.
-benim gibi okumadan duramayan biriyseniz kitap mutlaka götürün. gideceğiniz yere göre kitaplarınız teftiş edilip "okumaya uygundur" veya "değildir" diye kaşelenebilir, haberiniz olsun.
-bir de telefon meselesi çok önemli. sim kartınızı mutlaka yanınızda götürün. öyle hiç "yakalanırım, askerliğim uzar" falan diye düşünmeyin. sim kartlara kesinlikle el koymazlar. acemilikte biraz sabredin, usta birliğine geçince de bir şekilde telefon alırsınız. cep telefonu şart, yoksa ankesörlü telefonla bütün bir askerlik geçmez. zaten artık iletişim çağındayız; komutanlar da illaki bütün askerlerin telefon kullandığını biliyorlardır. bu yüzden bütün bir tugayın, tümenin vs. askerlerini tek tek aratıp da telefonlarına el koymaya hiçbir komutan uğraşamaz. müsamahakar davranırlar; ama bunu suiistimal edip de ulu orta telefon kullanırsanız o kadarına da müdahale ederler.
oradaki subaylarla, astsubaylarla ve er arkadaşlarla kuracağınız münasebetlerle alakalı da şunu söyleyebilirim.
-uzman çavuş ve astsubaylarla belli bir samimiyet evresi geçirdikten sonra arkadaş gibi konuşabilirsiniz. ama rütbesi omzunda olanlarla çok fazla samimi olmamaya gayret edin. yoksa beklenmedik tepkiler alabilirsiniz. tabi onların içinden de iyi olanlar illaki çıkar; ama genellikle sizin anlaşacağınız komutanlar astsubay ve uzman çavuşlardır.
-usta birliğine başladığınız zaman askerlikte klasikleşmiş olan devrecilik veya sıracılık gibi muhabbetlere çok muhattap olacaksınız. ve oradaki angarya işleri yaparken kıdemli askerlerden en çok duyacağınız söz "ben mi yapayım" olacaktır. bunu da yadırgamayın ve oradaki kurallar ne ise ana hatlarıyla riayet etmeye çalışın. malum, oradaki askerler de(özellikle uzun dönemler) ilk geldiklerinde sıkıntı çektikleri için illaki birkaç ay rahat askerlik yapmak isteyeceklerdir. bu sebeple yeni gelen askerleri köle olarak görmeleri gayet tabiidir.
-askerlikte her türden insan olacağı üzere orada da garip garip insanlar göreceksiniz. emin olun bu kadar cinsten insanı para verseniz başka türlü bir araya toplayamazsınız. o sebeple bu tür farklı karakterleri iyi analiz edin ve dünyalarına girmeye çalışın. özellikle uyuşturucu bağımlılarının ortamlarında birkaç kez bulunun.
- bir dünya malzeme götürmene gerek yok. 3-4 gün idare edecek kıyafet yeterli, gerekli ne varsa gittiğin yerde bulacaksın.
- parayı pulu saklamak için boyuna asılan cüzdan çok önemli.
- botun ve kıyafetin biraz bol olanını tercih etmeli, abartmadan tabi.
- yaşadıklarını unutmaman için günlük tutabilirsin, hakikaten askerlik bitince bazı şeyleri çok özleyeceksin.
- yemekhane, silahlıktan sorumlu, yazıcı ve kolluk tutan askerler gibi stratejik öneme sahip kişiler ile iyi ilişkiler kurmak hayat kurtarır.
- hayatta yaşayacağın en güzel ve en kötü anları orada yaşayacaksın, hazır ol.
- herşeye atlama, herşeyden de kaytarmaya çalışma. orta yolu bulman lazım.
- bir daha ömür boyu göremeyeceğin tipler görecek ve tanıyacaksın. iyi gözlemle, ibret al.
- nöbet kutsaldır, asla nöbet yerini terk etme.
- gitmeden önce biraz koşu falan yap, kondüsyonu arttır, lazım olacak.
- atış yapmak için yattığında, komut gelir gelmez ilk atışı sen yap.
tavsiyelere kulak asmayın zira askerde iyi komutanlar olmasina rağmen kötüleride mevcut ayni şey üst devreler içinde geçerlidir. alt devrelerniz gelene kadar mümkün olduğu kadar üst devrelerinizle aranızı iyi tutun. içtimalarda ortada bulunmak iyidir zira genelde arkadan yada önden grup ayrılarak işe gönderilir. aslında biz anlatmayalim bazı olaylari siz çözün askerliğin hayata kattiğı birçok deneyime sahip olacaksınız.
öncelikle bedelli askerlik yapma şansınız varsa, bu şansı sonuna kadar zorlayın. zannımca vereceğiniz her kuruşa değer. bu imkanınız yoksa, kapitalizme küfür etme hakkımızı saklı tutup devam edelim:
bavul götürmeyin. ihtiyacınız olan her şey (maddi şeyler) birliğinize teslim olduğunuz anda size verilecektir. ben ellerim cebimde gitmiştim ve sadece terlik sıkıntısı yaşadım.
etrafınızdaki hemen herkesin sebep olduğu ağır bir koşullanma içinde olduğunuz için (bu satırların yazarı tarafından da. belki) tavsiyem sakinliğinizi başarabildiğiniz ölçüde korumanız. ben etrafımda en çok bu psikolojiyi hissettim: kendisini bir anda insani olan bütün değerlere zıt olan bir ortamda bulan bireylerin şaşkınlığı, korkuları, daha evvel duyduğu her bilgi kırıntısına sarılıp çıkış yolu aramaları, çaresizliği. olabildiğince, yapabildiğinizce sakin olmaya çalışın. olmadığınız biri gibi davranmayın. (örneğin çakal olarak tabir edebileceğimiz tipte kişiler ya da yalakalar vs. hepsi korkudan. bunu yapmayın)
komutanlarınıza asla ama asla güvenmeyin. çeşitli tipte komutanlar olsa da, bence en tehlikelisi 'asker dostu' görünen komutanlardır. (sizlere bu uyarımı destekleyen birçok anımı anlatabilirim ama, asker anılarımla canınızı sıkmayayım.) unutmayın, komutanlarınız bu işi para için yapıyorlar. (milliyetçilerin gazabı üzerimde olsun, en düşük rütbeli profesyonel asker bile türkiye şartlarında çok iyi kazanır. maaşları az olsa, bu işi yapmaya devam edecek çok azı kalırdı.) komutanlarınıza göre siz sadece bir işsiniz, bir sayısınız, hiçbir ayırt edici özelliği olmayan hayaletlersiniz, mesai saatlerini dolduran meşgalesiniz.
kendisi için mücadele edemeyecek olan arkadaşlarınızın yanında olun. onun için mücadele edin.
konfor hakkında düşünün. üzerinde hiç durmadığımız, farkında olmadığımız irili ufaklı çok sayıda konforun esirleri mi olduk acaba? çok mu yumuşadık? bu soru şu bakımdan önemli: orada en ufak bir konforunuz bile olmayacak.(bu olumsuz bir şey mi emin değilim)
kavga etmeyin. yeryüzünün gelmiş geçmiş en haklı kişisi olun, yine de zarar görürsünüz.
ben askerlik yaptığım dönemde hırsızlık olayına hiç rastlamadım. bu konuda sizi korkutanlara pek kulak asmayın. zira hemen her birlikte kart sistemi var.
şafak saymamayı planlıyorsanız, (benim gibi) işiniz oldukça zor. çünkü en çok konuşulan konu budur. ve bırakın kendi kurilerinizi, başka devrelerden kişiler bile sizin şafağınızı size hatırlatır.
yâriniz ve yüreğinizde onun hakkında şüphe varsa, ilişkinizi bitirip öyle gidin. şahit olduğum olaylardan sonra (kızın ayrılık kararı vermesi) diyebilirim ki, çok zor şey. dağ gibi adamların eridiğine tanık oldum. (keşke herkes bu konuda benim kadar şanslı olsa)
bazıları en ufak bir olumsuzluğu bile sevenlerine telefonla rapor ederdi. onlardan olmayın. anlıyorum, dil isyana geliyor. tutulamıyor her zaman. ama sevdiklerinizi düşünün, onların çekeceği acıyı. kan tükürün, kızılcık şerbeti içtim deyin.
toplum olarak beraber yaşama kültürümüz yok denecek kadar az. tabi bu durum komik olayların yaşanmasına sebep oluyor, tam tersi sinirlenmenize de. bu nedenle olabildiğince hoşgörülü olun.
milliyetçi iseniz, davaya olan imanınızı devamlı diri tutacak yollar bulun. çok kez, benenmilliyetçiyimbendendahaçokvatanınımilletinisevenyokturgillerin vatana, millete, askerliğe, devlete küfürlerini duydum.
bana göre askerlik kurumu sanal bir şey. tüm o askeri ilişkiler yumağı, selam vermeler, tüyleri diken diken eden (ama kolay unutulan) yemin töreni merasimi vs. hepsi birer ritüel. sistemin kendisini devam ettirmesini sağlayan psikolojik unsurlar. siz de böyle düşünüyorsanız, olabilecek en az yıpranma ile çıkın bu kurumdan. başka yol yok.
daha çok şey söylenebilir aslında. son bir şey söyleyeyim: sigarasını paylaşmayan tiplerden olmayın. ayıptır oğlum.
* askerlik araba kullanmak gibidir. ne mallar yapıyor ben mi yapamayacağım diye düşünün.
* acemilikte manga başı olmak için uğraşmayın. hem hiçbir faydası yok hem de dinleneceğiniz zamandan çalıyor.
* mümkün olan her fırsatta uyuyun. hem dinlenirsiniz hem de zaman çabuk geçer.
* usta birliğinde olabiliyorsanız yazıcı olun, olamıyorsanız nöbet yazan adamla iyi geçinin. nöbetten yırtamazsınız ama nöbet arkadaşınızı seçebilirsiniz.
* sakın ama sakın esrar falan içmeye kalkmayın. durduk yere askerliğinizi uzatırsınız.
* illa ki telefon götüreceksiniz yanınızda. acemi birliğine değil usta birliğine götürün. onu da başta bir yere bırakın, ilk çarşı izninizde alırsınız. cep telefonunuz kameralı olmasın. onu yakalatmanın cezası daha ağır.
gitmeden önce bana da herkes kendisinden bir şeyler anlatıp öğütler veriyordu. yok şöyle yok böyle bilmem ne. dedim ki herkesin askerliği kendine, ben de gidip kendi askerliğimi yapacağım sizinkini değil. geleli 3 hafta oluyor evet şanslıydım denizci olarak heybeli adada yaptım. ama dedim ya herkesin askerliği kendine diye. yani kim ne anlatırsa anlatsın ne öğüt verirse versin gideceğiniz yerde kalacağınız kişileri ve ortamı onlar belirlemeyecek. her şey anlatılandan farklı işleyecek. bence siz yaşamanız gerekeni yaşayın kimseye takılmadan. yani askerlik işte. herkes anlatır bir şeyler. kulaklarını kapat ve git yap gel. sonrası inan bana çok güzel olacak.
