çeşitli manyaklıklara imza atıp bulunduğunuz birliğin tarihine adınızı altın harflerle kazımanıza neden olacak durumdur.
- 32 434 323 tuğgeneral haydar baş giriş yaptı.
+ anlaşıldı tamam.
aynı günün akşamı.
-süleyman seni alay içinde yüzyılın lavuğu seçiyorum.
+neden komutanım?
-tuğgeneral olarak ismini verdiğin adam kendi bölüğünde onbaşı lan! gerizekalı!
+komutanım kız arkadaşımdan ayrıldım. dalgınım biraz.
-izne çık... çııık! çık!
nöbet zamanı yaklaştıkça konuşmamızın kısalması yaklaşıyordu,
thug ayrılmamız lazım. sadece donuk bir ifade. cevap verememek. biliyordum bu son konuşma olduğunu sevemezdim alışamamıştım hiç bir zaman son konuşmalara.
hadi asker yapıştın ankesörlü telefona doldur boşalta geç. çabuk.
o an telefon nasıl kapatıldı, ağızdan cümle, cümleler döküldü mü bilinmiyor. daha geçmesi gereken 2 saat geçmesi gereken 287 gün vardı.
tüfek namluya, kurma kolu çek bırak, şarjör tak.
iyi nöbetler devrem.
eyvallah.
daha geçmesi gereken 1 saat 56 dakika ve saat 12 yi geçtiği için 286 gün vardı. bitmişti belki de her şey. xxxx53 nolu tüfeği elinde üstümde sürekli artık bir ağırlık gibi görülmeyen şarjörler. vakit geçmesi lazımdı gözünü bir kapadığında ne nöbet ne 286 gün. ama ne nöbette uyunur ne askerde. zamanında nöbette intihar edenleri duydukça hassiktir böyleler de oluyormuş diye duyar konuşurduk. elimdeki şarjörün mermilerini sürekli çıkarıp takıyordu, çıkarıyor takıyordu, aklından kendini öldürmek gibi saçmalıklar gelmedi gelemezdi. dönmesi gereken yerleri vardı. sadece çıkardı ve taktı çıkardı ve taktı. aklından sadece yaşanmışlıklar ve yaşanacaklar geçiyordu. yaşanacaklar sadece bundan sonrası artık hayaldi. telefonu nasıl kapattığını bile bilmiyordu.
hoop asker uyuyor musun orada. hadi doldur boşalt a.
