askerden donen sevgilinin artik hayatin yukunu omuzlarini aldigini dusunmesi ile baslayan ve bu yuku sirtlamaya hazire olmadigina karar vermesi ile vukuu bulan olaydir.
ee artık askerliği de yaptın ne zaman evleniyon bakalım cümlesini sık sık duymaya başlayan adamın topukları kıçına vura vura kaçmasından başka bir şey değildir.
bir "sana ihtiyacım kalmadı" göstergesidir. bilindiği üzere, askerde vakit zor geçer, sevgili can sıkıntısına o zamanlarda ilaç gibi gelmiştir. ve nihayet, esas oğlan şehrine dönmüştür, artık bütün maceralar onu çağırmaktadır.
(bkz: aşkım burada insan düşmanını bile özlüyor)
geldiktan bir hafta sonra, kız arar; (bkz: buda sıkmaya başladı artık)
