Kantinci olmayı denemeyin sakın. Sizi revir veya sıhhiye kısmına alırlarsa kabul edin. Hastalanan askerleri hastaneye götürüp gelirsiniz.
Sivil elbiseler ile dışarı çıkarsınız oh mis gibi.
Hastanede, doktor, hemşire veya sağlık personeli ile arani iyi tutmaya bak. Gerisi kolay olur.
Komutanların da sana işi düşer merak etme.
Ha gün gelir canın mı sıkıldı yanına al bir iki arkadaşı hasta ayağına hastaneye gidersiniz, formaliteden muayene olurlar sonra ver elini çarşı gezersiniz..
Nerden mi biliyorum bunları çünkü ben öyle yaptım..
Not: Askerliğimi güneydoğuda yaptım. Malûm orada çarşı izni yoktur, ben de bu yolu deniyordum..
hem arkadaşlar da ihtiyaçlarını giderip kendilerine lazım olanları temin ediyordu benim sayemde.
Askere gitmeyen çarşının kıymetini bilemez.
yazıcı olmayın. üst rütbelilerle sürekli iç içe olarak (hele komutanınız sizi kafaya takmışsa) sürekli stres halinde olursunuz. bizim birlikteki yazıcılar erzurum'un aşırı soğuğu olmasa asla yazıcı olmam diyorlardu.
uzman çavuş ve astsubay grubuna öyle pek becerikli biri olarak görünmeyin. mesela astsubaylar van'a tatbikata gitmeden önce astsubay grubu, şu kısa dönem iki askeri çağırın demişti bizi işaret ederek diğer askerlere ki bize bir fikir versinler şu çadır kurulma konusunda diye. askeri çadırı kuramıyorlardı bir türlü çünkü. biz iki arkadaş daha önce hiç çadır kurmadığımız halde gayet iyi fikirler yürütüp askeri çadırları kurmanın yolunu bulunca tatbikatta bize iyi fikirler verirler diyerek binbaşıya söyleyip az daha adımızı van'a tatbikat listesine yazacaklardı ki -neyse ki yarbay artık onayladığından bizi listeye almadılar- o yılda da terör azmıştı ve gidiş yolu terör saldırılarına açık bir yoldu.. (giden askerler gitmeden önce alınan yoğun güvenlik önlemini de görünce çok strese girmişlerdi hatta, bizim için sürekli dua okuyun diyorlardı. neyse ki allah'tan kötü bir durum olmadan sağ salim döndüler. )
sürgün yeri olarak bilinen arızalı tiplerin sürüldüğü birliklere şansa düşerseniz diğer askerler ile takışmayın, seviyelerine inmeyin ve ciddiyetinizden de ödün vermeyin. çünkü her tip adam sizi orada bekliyor olacak.
ictimaya terlikle gelip arka sıralara geçme uyanıklığı yapmayın. Komutan çarpar koğuşa gönderir. Kimse sizi beklemek zorunda değil.
Kimsenin hakkına girmeyin.
Hakkınızı yedirmeyin ama gariban görünce iş kitlemeyin. Acımasız olmayın. 'Burada kural bu' diyenlerin gazına gelip merhametsiz davranmayın alt devreye veya arkadaşlarınıza. Aslan gibi giyin kamuflajınızı, boyayın botunuzu, keyfini çıkarın.
beyninizi tam kapasite ile yanınıza alın. beyinsiz adamı askerde yorarlar. lafın gelişi değil, gerçekten, fiilen yorarlar. bir bakarsınız günde 45 km yürütürler.
Hiçbir olayı sivil hayatınızda yaptıklarınızla kıyaslamayın. Orda farklı bir dünya var. Haksızlığa uğradığınızı düşündüğünüz zaman yasal yollarla hiyerarşik yapıyı bozmadan bunu dile getirin. Empati yapmaya çalışın. Verilen emri yerine getirin. Emir veren kişiler karaktersiz olabilir, siz taşıdığı üniformaya saygınızı gösterin.
şafak saymak.
kesinlikle yapılmaması gereken şeylerden birisidir çıkış tarihimi asana kadar ne zaman çıkacağımı ve kaç günüm kaldığını hesaplamadım ve gayet mutluydum. hesaplayanların sabahtan akşama kadar aynı sayıyı sayıkladıklarını gördükten sonra, saymayın derim.
Komutanın söylediği bir söz ya da emir üzerine sakın ola "o öyle değil böyledir" türünden bir yorum ya da görüş belirtmeye kalkmayın. "Emredersiniz komutanım" deyin geçin. Aksi takdirde hem mimlenirsiniz, hem de sıkıntı yaşarsınız.
Bu, işten anlayan varmı diye sorulduğunda ben anlıyorum demeyin. Anlasanız bile.
Erzincan da askerlik yaparken komutan bizlere çatı işinden anlayan varmı demişti, bir arladaş ben varım deyip işe koyuldu. Allah şahidim onu hep çatıda gördüm 45 gün boyunca.
