Son günü alt tertibinizin terörist, siz ve kendi tertibinizin anti terörist olup köpük savaşı ile başlayıp, yat iştiması ile yapılan etkinlik yüzünden nöbetçi subay tarafından toplu squat cezasına çarptırıldığınız askerliğin en güzel anıdır. Gece ise sabaha kadar nöbetçi subay eşliğinde masalar kurup sohbet, muhabbet ederek sabahına silah, üniforma vs teslimi ile sabah iştimasında komutanlarımız ve silah arkadaşlarınız ile son defa selamlaşıp kışla kapısına kadar dayak yiye yine uğurlandığınız andır. 2021- 3a tertibime selamlar olsun.
Sabaha kadar uyumadım karakol un duvarının üstüne çıkıp güneşin doğuşunu izledim sigara eşliğinde alnımın ortasına çaksalar geberip giderdim sonra 2 gün ktmde zaten ebem zikildi ama konumuz bu değil.
Bir yurttan ayrılmak birde askerden ayrılmak rahatlatır insanı. Ayrıca geçmişte yaşanılan mutlu anlar hatırlanır bir iç geçirirsiniz ama hayatınız artık özgürlüğe kanat çırpar ve heyecan kaplar her yerinizi.
alt devrelerin suratlarını uykudayken ayakkabı boyasıyla boyayarak 'giderken son şakalarını yaptı orospu çocukları' dedirten gecedir. her birlikte farklı kültür vardır, kimisi son gece üst baş yırtar, kimisi ıslatır. kimisi de ha böyle orospu çocukluğu yapıp sabah ana bacı sövdürür.
Heyecandır, Gençliğinde kalacak hatıralara son bir kez bakmak, hayatın boyunca bir daha olamayacağın bir ortamdan ayrılmaktır. Velhasılkelam gözünüzde büyütmeyin son gece insanın içine bir burukluk bile çöküyor dostlar. Tıpkı lise Yıllarına duyulan özlem gibi..
zaten son haftalarda "ben mi yapayım" kafasında gezip rahatlıkta master yapan şahsım o son gece heyecandan artık yerimde duramaz olmuştum. ranzada 2 - 3 saat sağa sola dönüp "nasıl uyuyacam lan ben" derken gözümü bir açtım ki sabah olmuş. sonrası valizi topla, son işlemleri hallet, arkadaşların ve komutanlarınla vedalaş. nizamiyeden çık, biraz ilerledikten sonra son bir defa daha bak.
sırf özgürlüğe kavuşmanın verdiği sevinci tatmak için herkesin askerlik yapmasını tavsiye ederim.
Duyguların dansettiği gecedir. Hüzün, mutluluk, sevinç, aylardır beklenen anın gelmesi, en önemlisi özgürlüğün ayak sesleri vardır o son günde. Bir taraftan da o ortamı özleyecek olmak... Lise biterken hissedilenin benzeri ama kat kat fazlasıdır.
kimi için askerliğin neredeyse ölümle sonuçlanacağı gecedir.
kısa dönemsindir. 5 ay 5 gün geçmiş ve ertesi gün birlikten çıkacaksındır. sivil kıyafetlerle gazinoda muhabbet edilir, televizyon izlenir ama bunlar yetmez. nöbet tutan arkadaşlar korkutulmalıdır. gidilir korkutulur, adamlar korkularından neredeyse ateş edecekken, telsizle destek isterler. ani müdahele mangası gelir. siz kaçarsınız. soyunur uyuma takliti yaparsınız. komutan gelir, arar, arar kimseyi bulamaz. kafadan terler akarak bir saat hareketsiz yatakta yatarsınız. sonra da uyanır, çişinizi yapar, sabaha kadar gececilerin sizin ve iki arkadaşınızın yediği bok yüzünden, birliğe olası sızmayı araştırmak üzere etrafta gezdiğini anlarsınız. vay amk, ne geceydi ama.
güzeldir, doğacak güneş beklenir. aylardır şafak doğan güneş deme hasreti ile yanıp tutuşan beden o gece uyuyamaz, çünkü o güneş senin için doğacaktır.
15-16 ayını geçirdiğin lan ben burada doğdum burada ölecem düşüncesinin bir anda bittiği acayip stressli bi gece, ya bi aksilik falan çıkmaz inşallah diye diye sabah edilir uyuyabilen nadirdir.
