enayiliktir özetle.askerliği yakmak için daha ideal bir çözüm olamazdı.ama,eğer ki tahammül edilmesi zor,hatta imkansız laflar söylenirse ve insan bunları gururuna yediremezse ağız burun dalar.her ne kadar askerliği yakmaksa da bir yerden sonra insan dayanamaz ve dalar.
Dayak yememeyi başarırsan, diskoda dayak yesende çıktığında krallar gibi askerlik yapmana sebep olacak eylem. Kimse sana karışmaz ya kazancı olursun, ya bahçıvan yada çamaşırcı.
teknik olarak imkansız değildir. ancak güven, özveri, tecrübe ister. ilk harfleri birleştirin artık. ayrıca daldığınız kişiye göre değişir. uzman erbaşa dalmakla, bölük komutanı olan üsteğmene dalmak arasında fark vardır. mesela bir kelamı ile sizi 3 günden 15 güne kadar diskoya attırabilen bir albaya dalmak arasında dağlar kadar fark vardır.
ancak; öyle bir şey olur ki, yaktığın askerlikten, yediğin sicilden geçersin. çünkü mıcırla karışmış adeta betona dönmüş sıkı bir toprakta amacını bilmeden kendi boyunca çukur kazıp sonrasında akşamın kör karanlığında tekrardan kapatmanı istediklerinde, bağsız botlarınla kilometrelerce sürecek olan ''güç kazandırma'' koşuları yaptığında, koskoca bir tümenin un ihtiyacı için kapıya dayanan tırları bir kaç kişi boşalttığında, kısacası angarya ama insani olmayan bir çok işe eşşek gibi koşturulduğunda, ''ulan keşke dayak yeseydim'' dersin ama askeri mahkemede ''sayın komutanlardan'' biri, el işareti eşliğinde ''aha da kapak ettim sana cezayı'' dediğinde aklınız başınıza gelir. ama şemsiye girmiştir bir defa. geçmiş olsun...
