askerde kalmayı yenıden düşünme söz konusudur. yemeğimiz veriliyordu.yatağımız sıcaktı sohbetımızde vardı arkadaşlarla kımı muhendıs kımı edebıyat hocası bır tanede sobamız vardı. teğmene rıca etmiştik kestane getirmişti bize pişirir yerdik.. astsubayımızda ıyıydı. tek derdimiz vardı bır 3-5 nöbeti hava karanlık soğuk sonra dağın başı herkes nöbet tutmak zorunda. ama buradakı gıbı okuyupta elın kapılarında aılenın yanında rezıl olmazdık.
başkalarının yuzundekı içindekı yalnızlığı orada hıc kımsede de görmedım acıkcası bazen düşünmekteyım de arayan soran cok olmazdı tek de geldık buralara kadar acaba askerdemı kalsaydık. dertsız kedersız sevgılısız..
