askerligimi yazici olarak yaptim. takim komutanimiz vardi. adamla gitgide muhabbet edip gulusuyoruz falan. aramiz iyi yani. bigun benimle alakali bi espri yapti. boluk, takim astsubaylari falan var. ama espri cok iyidi. herkes guluyo falan. ben de gulerken hafifce bunun omzuna, rutbesinin oralarda bir yere koydum elimi. ilahi komutanim, der gibi iste. adam guluyodu ne guzel. birden agzi toplandi, kaslari catildi. n'apiyosun lan sen, dedi. ne yaptim komutanim ki, dedim. o elini g.tune sokarim, dedi. emredersiniz komutanim, dedim.
"naber lan ibis" bunun yaninda bisiklette vida kalir.
Bir arkadaşımın sevgilisi (savcı) bedelli askerliğe elazığa düşüyor. Uzman çavuş bunun komutanı mı ne olmuş. Burda hakim de savcı da benim demiş. Evet askeriye böyle bir yermiş.
bundan 10 sene önce farklı bir sonuç şimdi ise farklı bir sonuç doğurur. 10 sene önce söylense "büyük sıkıntı olur cümlesi" dahi ne kadar rahat bir şekilde askerlik bitirdiğinizi anlatan 2 kelime olurdu:) öyle bir sıkıntı ki kelimeler yetersiz kalır. ama şimdi sandığım kadarı ile eski emir komuta zinciri yok diye biliyorum.
doğal ve samimi davranışlardır bunlar. Komutanınız size "hiç yarram, ananı düşünüyordum” der. gülersiniz, oynaşırsınız biraZ. Askeriye böyle bi yerdir. Çekinmeyin. rahat olun.
