psikolojiktir. Nezarette kalan, cezaevine giren insanlar da yaşamaktadır. Hatta sözlükte de konu olmuştur diye düşündüğüm yeni evlilerin de işyeriyle ilgili bi sıkıntısı yoksa ilk zamanlar evde bu durumu idare ediyorlar diye biliyorum.
bir astsubay çocuğu olarak söylüyorum,hergün hazır konserve yedikleri için bağırsaklarının bozulduğu, üzerine şap yedikten sonra içinde derman kalmayan zavallı insanlardır.
şap'in etkisidir gaita yapamama yanında farklı endikasyonlarıda vardır...
-osman benimki bir haftadır kalkmıyo acaba seninkidemi kalkmıyo?
+ben bir haftadır tuvalete gidemiyorum sen ön takımları soruyorsun tertip
-niye böyle olduk biz osman acaba herkez aynımı ?
(bütün bölük birazdaha kaynaşınca birbirine sorar sonucu öğrenince rahatlar...)
"bir sıçsam benim tuvaletim olacak burası. ama... sıçamıyorum ki, bir sıçabilsem"
zat'ın sıçabildiği gece davullarla zurnalarla kutlanır. malum birikmiş gaz...
bana ters etki yaratan durum, acemiliğin ilk günü daha üzerimizde askeri kıyafet bile yok zaten iki gündür uyku tulumunda yatıyoruz derken kantinde su kalmamış ve aşırı bir su içme isteği doğuyor, dayanamayıp çeşmeden su içilmesiyle alt takımların 3 gün boyunca faal bir şekilde çalışsarak yukarıdaki savın çürümesine neden olunmuştur. ama eğer su içmeseydim o tuvaletleri görüp psikolojikman kendimi kabız yapardım, bence olay tamamen psikolojik, zira o tuvalete sıçmak yerine içinde özütmeyi tercih ediyor ademoğlu.
öğlen iştimasına koşarak gelen acemi poşetin, yaptım olum, başardım .mına koyum(nokta anlamında kullanılır oaralarda) diye haykırmasıdır. Diğerlerininde ona özenip akşma iştimasıdan sonra topluca ıkınmasına da yol açar.
kendim askere gitmedim ama giden bir cok arkadaştan duyduğum durum ilaçtanmı heyacandanmı neden olduğu bilinmeyen durummuş ama bir hafta sonra acısını cıkara cıkara olup bitiyomuş. *
