Olunabilecek en guzel şeydir.Tabiki vatani gorevınden kacmak gıbı dusunmezsek.o bunalımlı anlarda insan için bulunmaz birşeydir.hasta olmak icin can atanlar vardır birde hava degisim izni alırlarsa tam süper olur.*
hasta olup da hastaneye gidebiliyorsa, hastaneye gidip de istirahat alabiliyorsa, istirahat alıp da istirahat edebiliyorsa güzeldir. aksi takdirde çekilen eziyeti üçe beşe katlar.
Asteğmen olduğum yıllarda erlerin en acıdığım zaman dilimleridir. Zavallı askerler askeri hastaneye gidebilmek için bir gün sürünürlerdi tabur merkezinde.. Çoğu gidemezdi zaten götürdüğüm askerlere bakan ibne bi doktor vardı hastanede nedense hepsine iğne vururdu kocaman bir şırıngayla heralde korksunlar da bir daha gelmesinler diyeydi...
Hastalığın kralını olsanız da elinizi sivrisinek ısırmış olsa da sorgusuz sualsiz her gelene hediye paketi gibi standart olarak 1 adet ağrı kesici, 1 adet antibiyotik ve 1 adet merhem verip geri gönderirler.
Askerliği sınırın 0 noktasında hudut karakolunda yaptığım için kendimi olabildiğince korumam gereken olaydı. Zorluğu ise belime kadar gelen karda tabura in, oradan alaya in diyene kadar 4-5 gün geçtiği ve bu süreçte ölmeye ramak kalabildiği için kendi kendine iyileşmek zorunda kalmaktı. Alayda hasta hasta amele niyetine kullanılmak da cabası. O yüzden siz siz olun kendinizi koruyun, yoksa kimsenin umurunda değil.
acemi birliğinde iseniz çok da sıkıntılı geçmeyen süreçtir. 4 celp boyunca her celp 500 er tane acemi askerim oldu. kendi eğittiğim takımıma 100 kişi düşüyordu. ne zaman hasta olsam tüm gün koğuş nöbetine kalan acemiler nöbetleri boyunca başımda durur ihtiyacım olan şeyleri ( yemek su içecek mendil vs ) temin eder eğer ağır hasta isem tuvalete vs gitmem gerektiğinde kolumun altına girer destek olurlardı. insanlara iyi davranmanın onlara yardımcı olmanın illa ki bir karşılığı olur her zaman. allah hepsinden tekrar tekrar razı olsun. zaman zaman belimden palaskayı çıkarttırıyorlardı * ama hepsi pırlanta gibi çocuklardı.
Acemi birliginde ictimalarda buz gibi betonda gunde 7 8 kez ictima alinmasini beklemekten, usta birliginde buz gibi bir havada (isparta havasi gibi) nobet tutmaktan, duzgun yikanmayan yemekhane catal kasik bicak ve tabldotlardan veya bagisiklik sistemi ulke ekonomisi gibi cokmus vitaminsiz askerlerden bulasmak suretiyle basa gelebilir. Hepsinide yasadim ve yasiyorum. Atarsa $55
Öksürmekten yorulmuştum. Adım atacak halim yoktu. Çavuşa söyledim, içtima bittikten sonra takım komutanına söyle dedi, ok dedim. içtima bitti, takım komutanının yanına gidip tekmil verdikten sonra maruzatımı söyledim.
Hemen üstünü değiştir seni hastaneye götürsünler dedi. Şaka yapıyor sandım ama peşime çavuşu taktı. Çavuş yanımda beraber elazığ şehir hastanesine gittik. Çavuşa sordum bu iş nasıl böyle oldu diye. Bedellisiniz ya hıaaamına dedi. O günden sonra dokunulmazlığımız olduğunu anladım. Cimere şikayet ederiz diye ödleri kopuyordu.
Ben de bir keresinde kız arkadaşımdan ayrılmıştım diye sinir krizi geçirmiştim. Bölük komutanım beni teselli edip sabaha kadar sohbet etmişti. Birlikte onun laptopundan incir reçeli izleyip, sarılıp ağlamıştık.
