Kendimi bir şekilde ranzanın bana ayrılan alt bölümüne attığımda ve o hırgürün sonunda bir nebze de olsa o sessizlikte kendi iç sesimle ve düşüncelerimle baş başa kaldığımda anladım ki evet uzuun bir süre hayatımı tamamen değiştirecek bir sürecin içine girmiş bulunuyorum. O dökme demir yıllara meydana okuyan ranzaların dili olsaydı anlatacağı bir çok hikayeleri olurdu. Bak şimdi duygulandım işte.
bir erkeğin hayatında yaşayabileceği en sıkıcı, en düşünceli, en karanlık gecelerden biridir. bilmediğin, tanımadığın bir ortam, sevdiklerinden ayrılmışsındır. o geceyi yaşayan bilir.
Hep en zor gece derler formülünü söylüyorum, önceki gün alkol eşliğinde sabahlama vs derken ilk gün ki askerlik koşuşturmasıyla, yorgunluk tavan yapar mışıl mışıl uyursun.
her türk erkeğinin yaşayacağı/yaşaması gereken durumdur. çaresizliktir, yalnızlıktır. hayatında belki de bir daha tadamayacağın durumdur. zordur fakat içtenliktir. sonrasında geçireceğin günlerin hesabına bile varamadığın sanki hayatın, zamanın durduğu durumdur. yine de yaşanılasıdır, hatırlandığında tebessümdür, güzeldir.
