Kara Pilot Üsteğmen Gürcan Ulucanın cenazesinde atılan bir slogan. politik bir tercihtir tabi, bazı insanlar askerin yönetimini talep edebilir. kimseye zorla demokrasiyi sev demek doğru değildir. lakin şu soru da önemlidir; ya ötekiler?
yani senin gibi düşünmeyenler. şeriat isteyen, krallık isteyen, faşizm isteyen komunizm isteyen ya bunlar ne olacak? elbette askeri yönetim buna bir çözüm bulur, lakin böyle bir şey isteme özgürlüklerini ellerinden alarak, olmadı imha ederek. o halde demokrasi kimsenin arzusuna hitap etmez, kimsenin tutkularını tatmin etmez, ama yaptığı bir şey vardır kimsenin de tutkularını öldürmez. bu bir demokrasi savunusu değildir, bu bir askeri yönetim yada başka bir tür yönetim reddidir.
türkler 1071'den beri yani yaklaşık 1000 yıldır bu topraklarda devlettirler. yaşayan bir halk değil, devlet olarak yaşayan bir halktırlar. tarihi araştırırsak bunu devlet yöneticilerimize değil kahraman askerlerimize borçlu olduğumuzu görmek güç değildir. asker devletin başına gelmesin, ama devletin her zaman başında olduğu da unutulmasın. askerler olmasaydı bugün hem toprak bütünlüğümüzden, hem de bağımsızlığımızdan rahatsız olanlar bizi parçalayabilirdi. son kurtarıcımız mustafa kemal atatürk'ün de bir asker olduğunu hatırlatır, doğum gününü kutladığı şu günde tayyo'ya selamlarımızı sunarız.
2000 3000 asker 10 15 tank yerine daha tüm askeri oluşumlarla birlikte yapılacak darbe olabilir. Böyle giderse durum öyle olabilir. Tıpkı 80de olduğu gibi.
