pkk sempatizanı kürtten aforizmalar. çok mu tanımış asker çocuğunu ? hiç görmüşüdür acaba, lojmanların içindeki o hayatı ? hayır. türkiye hudutları içinde her vatanperver olguya bok atmak için uğraşan zihniyet yine baş göstermiştir. bir gün öyle bir baş görecekler ki, küçük dilleri kıllı ağızlarından aşağı bir yerlere kaçacak.
sanal alem delikanlılığının vermiş olduğu dayanılmaz hazzı kullanıp, sözlük yazarlığının verdiği gizemle harmanlayıp, göt oğlanı pkkyla savaşan askerlerimizi karaladıklarınız yetmedi, şimdi sıra çocuklarına mı geldi ? kundaktaki bebeğe kurşun sıkabilecek kadar insanlığını kaybetmiş yavşaklara böyle bir hadise hakkında akıl vermekte zaten büyük salaklık olurdu.
emolar eşcinsel eğilimleri taşıyan kişilerdir. bilinir ki en çok türkiye'de ibneler pkk kamplarında bulunur. birbirlerini sikerler. bu bağlamdan yola çıkarak, kim eziktir kim emodur siz düşünün. ha emo, ha pkk sempatizanı. hiç fark yok. aynı bokun laciverti.
diğer çocuklardan hiçbir farkı olmamalarına rağmen, babaların mesleklerinden dolayı kıskanılan çocuklardır. e tabi sen traşa 10 lira verirken onlar 1 tl veriyor, adamın zoruna gider elbet ama çocuk mu böyle olsun istedi. baba mesleklerinden kaynaklanan bir baskı vardır ama bu onlara eziklik değil başarı getirir, biraz etrafına baksan anlarsın, genelde asker çocukları bilhassa ortahalli astsubay çocukları çok güzel yerlerde hakkını vererek çalışırlar, ha bu da genelleme ama en azından götünden sallamanın en güzel örneği değil.
tanım: diğer çocuklarda ne kadar görülen ise, asker çocuklarında o oranla görülendir.
zira şu kadarını söyleyeyim; askerler genelde eve iş getirmez..iş psikolojisini eve yansıtmaz..ulan adam öldürdüğü teröristleri katıldığı operasyonları çocuğuna mı anlatacak? haa tabi öyle bi babaya sahipseniz askerlere ceza olsun diye eline el bombası veren psikopattan bir farkı yoktur babanızın. o da sizin sorununuz.
sorarım size ordu evine kaç kere girdinizde hangi ordu evinde kaç kere kaldınız. ordı evi öğretmen evi gibi, personel lojmanları gibi bir yerdir. o kurumun personeli faydalanır bunun nesi abes sorarım size?
ülkede çoğu devlet dairesinin nefis nefis lojmanları varken, bu çalışanlara primler, hediye çekleri verilirken kalkıpta bu devlet kurumlarına göre hayatı tehlikede olmasına rağmen ortalama bir maaş alan subayları çekememekten gelmektedir.
subay çocuklarını çekemeyenler ise nesilden nesiledir. bunların babaları subayları çekemez, çocukları da asker çocuklarını çekemez. hayatlarında ne asker çocuğu tanımış ne asker tanımış adamlar, bir kere lojman evine girmeyip, uzaktan bakıp işkembeden sallamaya bayılırlar böyle. lojmanlara giriş çoğu yerde serbesttir. buyrun bir gün oryantasyon gibi gezdirelim sizi. parklar altından falan değil vallahi bak. platinden hepsi.
asker çocuğu dediğin kişi, lojmanda kendi halinde yaşadığı için ağzından salyalar akıtarak o çocuklara sataşma isteğiyle dolu insanlar, bizim eski lise dönemlerinde çalışkan çocuklara sataşan kopuklardan başkaları değildir. kendi olmak istediği yerde olanlara sataşmak ezik bazı kesimlerde çok sık görülür.
harbiden ben ordan burdan duyduklarımla kendi komplekslerimle yazıyorum bunları açıyorum bu başlığı bu olayın gerçeğini bilenler götüyle gülüyordur bana hiç mi demiyorsunuz? enteresan.
balkona bayrak asma modasından itibaren fazlasıyla gözlemlenen ve insana hüzün veren bir şeydir bu. zira dünyanın en hüzün verici mesleklerinden biridir asker çocuğu olmak. ajitasyon odaklı bir hayatları olduğundan ve bunu yıllarca kullandıklarından kaynaklı olsa gerek, hep bir '' kimse bana bir şey diyemez ben asker çocuğum çünkü'' durumu mevcuttur. yargılanmak en büyük korkularıdır. babalarının hayatlarını kullanırlar ömür boyu. babalarını atatürk analarını ise latife hanım minvalinde görürler sanki. ülkenin en gururlu , onurlu tabakası onlardır güya. en haysiyetlilerimizdir ama en beleş yaşayan ekip de onlardır. ülkenin kaynaklarını en çok kurutan, orduevlerin vur patlasın çal oynasın yaşayan...
halk da arkalarındadır çünkü -göbeğini kaşısa bile bazen-, onlar bizim namusumuzu koruyorlardır edebiyatı yaygındır, ordu her şeydir çünkü.
işte bu nedenlerle birlikte doğar, yaşar, büyür, düşünür, konuşur asker çocukları. böyle doğmak suçları olmasa da sorgulayamamak en büyük eksikleridir, dışarda varolan diğer hayatları, düşünceleri.
özgüvenleri yoktur. ruhları ezilmiştir, yürekleri baltalanmıştır, onların yerine konuşan, düşünen kendisini koruyan babaları vardır. subay babasının karargahta ve evde yarattığı diktatörlük onu dışarda varolan gerçek hayattan kalın çizgilerle ömür boyu ayırmıştır. evde yıllarca ona anlatılan, islamcıların öcü, kemalist olmayanların aptal ve subay gibi memur gibi düşünmeyen herkesin vatanı bölmeye hazır olduğudur. dinledikleri bunlardır.
ayrıcalıklı olduğu ona yıllarca hissettirilmiştir. hep bir subay çocuğu gibi davranmalıdır. küper takmamalı. dövme yaptırmamalı, saçlarını uzatmamalı, bardan kız kaldırmamaya çalışmamalı, hep bir tertip içinde yaşamalıdır. bunları istese bile kıçına kadar bu duyguları bastırmalı, hep mantığıyla hareket etmelidir. ki o da babasının mantığıdır, asker mantığıdır, kendisi diye bir şey olmadığından...
sonuç olarak, asker çocukları normal olduklarını düşünen eksik insanlardır. tamamlanmaları imkansıza yakındır. ne topluma ayak uyabilirler ne de bir birey olabilirler. ancak ve ancak ; ne olduklarını kavrayamadıkları vatan için ölmekten konuşup bunu insanlara aktararak topluma kaynaşmayı becerebilirler. ancak böyle kabul görebileceklerini, ancak buna sahip olduklarını bildiklerindendir çünkü.
