leonardo da vinci'nin mona lisa'sındaki gibi bu şarkı da insanı hem hüzünlendirir hem neşelendirir. bir taraftan bakarsınız eğlenceli melodisiyle yüzünüz güler, diğer taraftan bakarsınız, bit(eme)miş aşklar, eskiler akla gelir, hüzünlendirir.
şarkının "yok yok yok yok" kısmı insanı eğlendirir ki sormayın birde aynı albümde alternatif version olmak üzere daha hareketlisi de bulunur fakat orjinal i gibi değildir efenim.
