bok affeder. hem aşık olmayın lan, bir halt yedik olduk diyorsanız da çok belli etmeyin anasını satayım, karşınızdakinin götünü kaldırmayın. kalktım mı zor iniyormuş, canlı şahitlerim var.
vardı da biz mi affetmedik dedirten hadise *. hoş insanlar gibi aşk da kaypaklaşmıştır artık ve işine geldiğini affeder, işine gelmediğini etmez efendim.
aşkın çocuk oyuncağı, yapboz, efendime söyleyeyim böyle ota boka kızınca sökülüp takıleybıl birşey olduğunu sanan insanın ifadesi.
şöyle ki; ben ne yaparsam yapayım bu şabalak bana aşık olduğu için beni affeder, zaten ben bu aşkın kolunu üç beş kere söküp takarım, kafasını koparır, saçını keserim, yine de bişey olmaz diye düşünülür.
fekat...
fekat...
o herşeyi affeder sandığın aşk, bigün kalkıp senin kıçına tekmeyi fena basar haberin olsun.
genelde bu sefer hayyyatta affetmem nidalari arasinda calan telefonla, yuzunuzde bir gulumseme olusmasiyla birlikte gerceklesen olay. adi ustunde asktir bu, mantiksizliktir, dusunme yetisini yitirmektir, sahip oldugunuzu zannettiginiz tum prensipleri bir anda silmektir. ve evet bu baglamda ask her seyi affeder. ask bittikten sonra kafa duvarlara vurulur, o ayri...
kesinlikle inandıgım cumle cunku sevdıgınız zaman gozunuz bişey gormez ne yaparsa yapsın her sekılde affedersınız.Onun 2 metre uzakta olmasına bıle dayanamazken nasılda affetmeyıp, dışarı salarsınız.hah. (bkz: komik)
