Söyleyin o yare dönmesin geri,
Bende ona ait hiç bir şey yok.
Bir can borcum kaldı o da Allah’a
Ondan başka hesabım yok.
Savurmuşum rüzgara bütün öfkelerimi,
Ona söyleyecek tek sözüm bile yok.
Kırılmışım çoktan, yakmışım her şeyi
Pişmanlık çözüm değil, ben yanmışım
Küsmüşüm hayata, darılmışım.
Aşk burada oturmuyor çalma kapımı,
Çok bekledi birini, ama duramadı.
Hep kandırdı kendini çocuksu yalanlarla,
Bir zalimmiş onu yıkan ama söylemedi adını.
Taşınıyorum Artık O Sokaktan
Ben Sevdanın Oturduğu Sokakta Oturuyorum geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum gecenin efkarı iniyor perde perde Sevdanın Hayali Vuruyor arada bir içime
ben sevdanin oturdugu sokakta oturuyorum
hani su perdelerinde mavi kuş resimleri olan
ali bakkalin HEMEN YANINDA 17 NUMARA
O Kırgın hayatın tam ortasında
hani duvarlarında hala yazilar olan o sokakta
Biri gurbetin, biri ihanetin
Biride seni böyle sevmenin hikayesi
sevdan cama bakıyor, ben cama
ve bak sen şu seren cama
pencere önünde menekseler ,hatmiler bide gece sefasi ,bide haytaligi adamın
abi bide sevdanın hayali vuruyor arada bir içime
iyi oluyor diyorum bu sana, iyi oluyor
arada bir arkadaşlar geliyor laflıyoruz ordan burdan
anlarsin ya güzel abim.. iç cebimde bir umut doğuyor
bide nerden bulduysam sevdanın resmini
Resimde sevda inadına gülüyor
sevdam gayrı resmi bilmekteyim
gel ki benim abim birazda üstümüzde macera güzel duruyor
yani yakışıyor adama yakışıklı bir sevda
hayat haybeye vurmuyor yüzüme belasını
hayat ; sokagimizda bir kehribar tespih gibi
dokuyor tanelerini takir takir yüzümüze
ben sevdanin oturduğu sokakta oturuyorum
geceler hiç bitmiyor, ben hiç uyumuyorum
ağzımda fiyakalı bi ıslık, zulamda yarası sevdanın
ali bakkalın çiragi metin anliyor halinden insanın
metin nedir senin niyetin
kap bakalim abine bir taze ekmek biraz zeytin
bu aksam yine odamda efkar var
anlarsin ya metin adamın halinden adam anlar..
