her uyandıgında her seye yeni baslamıs gibi yenilenen bir acı, kanayan bir yara, bosuna atan bir kalp, anlamını yitirmis bosa alınan nefes, donuk bakıslar, icinde kırılan cam bunun parcalarına basarak yurumeye calısmak yurumeye alısmak baska caren yoktur ilerlersin canın acısa, acıdan konusamaz hale gelsen bile cunku ask acitir..
ölüm sessizliği gibidir aşk.. uzun ve acı verici.. bitmesini beklemekten başka çarem yoktur.. hayata devam etmem gerekir.. ama hep içimde bir yerlerde kalır aşk, tamamen gitmez asla.. asla bitmez içimdeki çığlık.. ölüm sessizliği beni de içine alana dek..
