ayrılık veya platonik aşk acısı çekmek ayrıldıktan sonra eski sevgili birisiyle çıkmaya başlayana kadar sorun yoktur her zaman akılın bir köşesinde tekrar başlayacak düşüncesi yer almaktadır platonik aşıklar içinde bir ihtimal düşüncesi bu köşede bulunmaktadır.fakat eski sevgili birisi ile yeni bir ilişkiye başladıktan sonra sizi hemen unuttu düşüncesi, onsuz yapamam düşüncesi, yaşanan herşey yalanmış düşüncesi, seni seviyorum ,sensiz yaşayamam ,diyordu tüm söyledikleri yalanmış düşüncesi insanı gereksiz bir acının içene sürüklemektedir bu acı alınan alkole başka kızlarla olan ilişkilere dost dertleşmelerine tatillere rağmen gitmez kimi zaman ömür boyu süreceği sanılır fakat beyin çok fazla zarar gördüğü için belirli bir süre sonra biz hiç farkında olmadan bu düşünceyi bu durumu beynimizden siler ve düşündüğümüz gibi olmaz.
hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya benzer. sonra herkesin dediği ve yaşadığı gibi bir başkası gelir yeniden yeşertir gönül bahçenizi ve siz hayatı sevmeye başlarsınız taa ki o da gidene kadar.
etrafınızdaki zamanında damdan düşmüş olan tecrübeli dostların samimiyetle söyedikleri "zamanla geçer", "en iyi ilaç zamandır" gibi sözleri küfür gibi gelir insana. oysa ne kadar klişe olursa olsun bu sözler doğrudur. zaten bir süre sonra insan kendini başkalarına bu sözleri söylerken bulur.
değmez, boşver ya, itin tekiydi vs. gibi unutulmaya çalışılan kişinin kötülenmesinin hiç bir faydası olmaz.
çivi çiviyi söker mi? her zaman değil. onun için bi koşu gidip aşık olmanın manası yok.
esasında hayatımızda bizde bir süre konaklamış, bizden gelip geçmiş kişileri tam olarak unutmak diye bir şey de söz konusu değil. haksızlıktır da aynı zamanda, kişinin hem kendisine hem yolcuya yaptığı.
diyeceğim, unutmak için aşırı çaba göstermenin alemi yok. o unutulmayacak değerde bişeyse, ne mutlu size, ileride, epey ileride hala hatırlıyorsanız ne mutlu size. bir an bir bakış, bir tek kelime mesela şanslısınız.
ask sandığı şeyin ardında kalan küller daha çok sıcaktır, elbette kişiye umutsuz duygulardan başka bişiy katmaz onlar! öyle anlar olur ki geceleri uyuyamaz, gözleri yaşlıdır. neden aşk acısı çekiyordur ya? gözlerindeki eski fer kaybolmuştur. kendini öyle bir şartlar ki sanırsınız rahibe/rahip gibi yaşayacak! ancak boşuna zaman en iyi ilaçtır dememişlerdir. hele ki uğruna aşk acısı çektiğin kişi acısını unutmuş, başka sevdalara yelken açmışsa, aptal değildir ya sözkonusu akıllı(!) da gözünü açar ve acıyı bir kenara bırakarak kaldığı yerden daha hayat dolu, daha ümitli devam eder hayatına. bir ömürü boşa harcamanın alemi yoktur.
nasıl ilk dalgınlıkla aşkın bir ömür süreceği sanılıyorsa acısı da aynı bunun gibidir.tabi gerçekten bir ömür sürerse işte ozaman yapacak bir şey yok demektir.
aşk acısını atlatıp, yeniden sevenlerin, boş olduğunu anladığı bir sanıdır. halâ sananlar için de üzülür insan. ama ne yazık ki, bunun sanı olduğu ancak atlatılınca anlaşılır. aşk acısı çekenler, er ya da geç, güzel duygularla ve mutlulukla tanışırlar. hiç kimse ömrünce acıtılmayı kaldıramaz çünkü. güzel duygulara olan ihtiyaç tepe noktaya gelir ve yeni bir aşk, o acıyı siler süpürür.
aşık olduğun zaman nasıl bu duygunun asla yitmeyeceğinden adınız gibi eminseniz, ayrıldığınızda da acısının bitmeyeceğinden emin olmanızdır. insanoğlu böyledir işte. herşey sonsuza kadar sürer sanırlar.
acı da mutluluk da gelip geçicidir azizm.ne demişler efenim? gülümse yarın herşey daha kötü olacak
ayrılığın ilk gün sancısıdır. bilimsel ya da* duyumsal arastırmalar sonucu aşkın ve ölümün acısına alışmanın kırk gün sürdüğü gözlenmiş. yalnız acıyı es geçip kırk gün saymak acıyı ertelemek olur sanırım. bu yüzden araştırmalara kıcımızı dönüp kendi deyimlerimize bakalım. hadi bakalım. (bkz: zaman her şeyin ilacıdır)
(bkz: ferhat ile şirin)
(bkz: leyla ile mecnun)
gibi örnekleri mevcuttur. ancak aksini savunanlar da haklıdır. günümüzde aşk içi boşaltılmış bir savunma aracıdır. istediğiniz haltı yiyip adına aşk dedikten sonra , bir iki ay geçince unutmanız da normaldir.
tıpkı aşkın bir ömür süreceğini sanmak gibi yanılgılarımızdan biridir. sonsuza dek sürecek acı yoktur sadece acının içimizi yakan kavuran yüzü vardır sımsıcak. ve bir ömür gibi gelir bize.
' bu da geçer ' sözleriyle teskin edilen ve sevgilisinden ayrılalı çok olmamış aşığın aklına düşendir. her zaman sevdiğiyle mutlu ve huzurlu uzun yıllar hayal etmiştir. fakat gün gelip de, ikisinden birinin hatasıyla yollar ayrılır, işte o zaman seven için çalıştığı yerin de, sabah doğan güneşin de, taraftarı olduğu takımın maçının da önemi yoktur. hayaller yıkılmıştır, geçmişe geri dönüp yıkılanı tekrar kurmak imkansızdır. öyleyse her şeyi zamana bırakmak dışında çare yoktur. ancak kalp dinlemez, güzel bir yabancının renkli gözleri gözlerine dikilinceye kadar akıtır gözyaşlarını.
