Bir gülü, bir seni, bir de denizi
örtündüm üstüme yaz geceleri
gül bütün rengini ömrüme kattı
sabahlara kadar çırpındı deniz
taradım saçlarını ay ışığıyla
aşka ibadetti mevsimin adı
Gözlerinde gördüm söz cümbüşünü
çiçekler açtı şiiristanımda
ağzımı dayayıp pınarlarına
teninden dökülen sulardan içtim
çözdüm anlamını bilmecelerin
hem üşüdüm hem yandım ak gerdanında
Bu hangi şiir ki söylerken güneş doğuyor
sıcak ırmakların gel giti başlıyor sonra
çırpınıyor göğsünün güvercinleri
ay kuytuları öpüyor ben seni
başımın içinde dönüyor dünya
Kendi halinde ne güzelsin ey hayat
uğultular vadisine ben kendim girdim
gördüm karıncanın tanrılığını
utandım göklere avuç açmaktan
giyindim ömrüme aşk hırkasını. **