sanki bir fotoğrafçı tarafından hafif sola ve biraz aşağıya doğru eğilmiş başıyla sürekli boşluğa bakan buğulu gözleri, bana siyah beyaz bir film karesini hatırlatıyor. boynundan omzuna dökülen o ipeksi sarı saçları ve her daim taktığı inci küpesi yırtıyor filmin o pek meşum siyah karesini. dizine kadar uzanan o dantelli beyaz elbisesini hala dün gibi hatırlıyorum. yasemin kokardı beyaz teni. gariptir hiç bacak bacak üstüne atarken hatırlamıyorum onu. sigara içmesi düşünülemezdi. ince uzun parmaklarına yakışan, çok yakışan yakut bir yüzüğü vardı. kucağına oturduğumda başımı okşarken yüzüksüz sol elini kullanması ne ince bir davranıştı. aynı anda hem huzurlu, hem hüzünlü olan başka kimse tanımadım ben. vakur bir kadındı anneannem, çok tanıyamadım ama çocukluğumun en güzel anıları hep onunla bezeli. o da iyi insanlar gibi o güzel atlara erkenden binip çekip gitti..
Gorunce bi etkilenirsin baka kalirsin.
Ses tonuna hayran kalirsin.
Hal hareketleri izlenmeye değerdir. Hayran hayran bakarsin.
Nerde ne yapacağını bilir ve tepkileri ölçülüdür.
bir kadın davranıslarıyla, tutumuyla, tavrıyla, tepkileriyle asil olabilir.
deriz ne asil bir durus sergiledi.
ama benden bundan fazlasını arıyorum kadında.
o asaletin yanında dogallık, ictenlik, samimiyet:
-cayda ne buluyorsun diyorlar. insanlarda bulamadıgımı: ictenlik ve samimiyet.
