imparator hadrianus dönemi romasında yaşadıklarından söz edilir. belirlenen tarih isadan sonra 137 dir. hadrianus son anadolu ve suriye gezisinde bu olayla etraflıca ilgilenmiştir. suriye eyaleti genel valisi dakyanusa bu konuda talimatlar vermiş, bu 6 sapkının bulundukları yerde öldürülmesini ilan etmiştir. vali dakyanusun sarayında soylulardan olan bu 6 kişi, aileleri roma nezdinde önemli kişilerdendi. ertesi gün filedelfiyada her yerde bu kişileri aratan dakyanus aramalardan eli boş dönmüştür. kutsal kitap gençlerin bir mağaraya saklandıklarını ve tekrar uyandırılmak üzere uyutulduklarını söyler. 1 yıl sonra hadrianus ölmüş ve olaylar durulmuş, fakat yerine geçen imparator antonius pius döneminde de isevilere sistematik işkence ve katliamlar devam etmiştir.
namı diğer yedi uyurlar.
hz isa dan sonra gelen hak dine inanan birkaç( (bkz: onların sayısını ancak Rabbim bilir)) arkadaş zamanın zalim hükümdarına (bi rivayete göre dakyanus) baş kaldırarak uzunca bir süredir inanmış oldukları bir olan Allah ı tüm ahaliye duyurmak adına kaçıp bir mağaraya siginirlar.
mağarada bi rivayete göre 300+9 yıl uyurlar.(doğrusunu ancak Allah bilir.)
uyandıklarında ne kadar uyuduklarinin farkında değillerdir.içlerinden bazısı bir bazısı iki gün der. biri ekmek almak üzere şehre iner ve elindeki gümüş parayı satıcıya uzatır. satıcı bu paranın çok Eski bir para olmasından dolayı şüphelenir ve bi şekilde krala bildirir. kral hemen bu mübarek insanı içeri hapse atar. sorguya çekerler ve gerçek konuştuğuna inanırlar.
daha sonra bakar ki hayatları pahasına saklanarak yaşadıkları o din bütün ülkeye yayılmış hatta kral bile mensubu olmuştur.
diğer arkadaşları da yanına gelir ve büyük şaşkınlık içerisinde kalırlar.ancak din bu geçen zamanla birlikte büyümekle beraber yozlasmistir.
ülkenin bu halini beğenmeyen uyurlar mağaralarına geri döner ve aynı yerde bu
sefer hiç uyanmayacak şekilde uyurlar.
mesele Müslüman im diyip taklidi iman yapmak değil.mesele kalpten musluman olup tahkiki ıslami yaşamak.
(bkz: kehf süresi)
Mağara arkadaşları demek. bu arkadaşların sayısı, mağarasının nerede olduğu bizi çok alakadar etmemesi gerekiyor, bunun bize ne faydası var? onların sayısını, ne kadar uyuduğunu, hangi mağarada uyuduklarını en iyi rabbim bilir.
asıl mesaj, onların bölgedeki inançsızlığa daha fazla dayanamayıp başkaldırmasıdır. şehirden kovulmak istenmelerine rağmen dinlerini terk etmeyişleridir. allah'ın böyle kullarına bulunduğu ikramlardır. bu konuyla ilgili tam da anlatmak istediğim bir ayet var ki beni hep çok etkilemiştir:
(insanların kimi:) "Onlar üç kişidir; dördüncüleri de köpekleridir" diyecekler; yine: "Beş kişidir; altıncıları köpekleridir" diyecekler. (Bunlar) bilinmeyen hakkında tahmin yürütmektir. (Kimileri de:) "Onlar yedi kişidir; sekizincisi köpekleridir" derler. De ki: Onların sayılarını Rabbim daha iyi bilir. Onlar hakkında bilgisi olan çok azdır. Öyle ise Ashâb-ı Kehf hakkında, delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme ve onlar hakkında (ileri geri konuşan) kimselerin hiçbirinden malumat isteme.
Mağara arkadaşları manasına gelir. Kur'an'ı kerimde bahsedilen bir kıssa. 300 sene civarı bir mağarada uyuyan yedi mü'minin hikayesidir. Bu mağaranın nerede olduğu konusunda bir çok tartışma var. Afşin de diyenler tarsus'ta diyenler, ispanya'da, italya'da diyenler... Gerçeği neresidir allah bilir. Ayrıca Çoçukluk yıllarımda ramazan ayında çeşitli kanallarda sahur vaktinde koyulan diziydi. Öyle güzel bir film müziği vardı ki hala ramazan gelince kulaklarımda o müziği duyarım.
Dakyanus'un şerrinden kaçıp mağarada 309 yıl yatan sonra izn-i ilahi ile göğe kaldırılan yedi genç.
Mekanı konusunda tartışmalar yapılmakta ancak islam ulemasının ekserisi Tarsus'ta olduğunu beyan etmişlerdir (el ilmu indellah).
