zordur.
asgari ücret dediğin 2000 kayme.
bu para orta ölçekli bir anadolu şehrinde bir servet. o yüzden zor bulunması normaldir. hele ki sigortalı falan.
ooo bey paşa işi.
istanbulda da hatırı sayılır bir paradır.
herkes gibi bende kendi alanımla ile ilgili bir işle ilgili çalışmak isterim iş alım ilanı bulsam direk başvuracağım.ama yok sanki keyfimizden başvuruyoruz fabrikasını bime şusuna buşusuna
su al sat diyen arkadaş su alıp satma işini nasıl devam ettirmeyi,ssk olayını evliysen eşine çoluğuna çocuğuna nasıl bakmaya düşünüyorsun açıkla anlatta öğrenelim bilgilenelim
Sistem sorunudur. Alan içerisinde 50 kişilik istihdamın olduğu yerde 5 bin mezun var. Buna rağmen üniversite sayısı ve kontenjanlarda hiç bir kısıtlamaya gidilmiyor. Dolayısıyla 50 kişi hariç diğerleri garanti işsiz.
Alan dışı ise sen "ne iş olursa yaparım" mantığıyla iş arayışındasın, ama senden daha ucuza çalışmaya razı olmuş(suriyeli, türkmen, afgan v.s...) kişiler yüzünden yine tercih dışı kalıyorsun.
istihdamla uyumsuz eğitim sistemi ve kontrolsüz göç politikası bu durumun iki ana nedeni.
üzülüyorum.
gençler üniversite okuyayım da diplomam olsun diye devletin tuzağına düşüyorlar resmen.
devlet kendi vatandaşına tuzak kurar mı?
evet kurar.
bakın başlığı açan arkadaşımız ne okumuş?
sanat tarihi...
bu sanat tarihi bölümünden türkiye genelinde her sene kaç kişi mezun oluyor?
belki de yüzlerce.
peki türkiye'nin, hadi türkiye'yi bırak, dünyanın sanat tarihçisi ihtiyacı ne kadar?
belki de yılda 15-20 kişi.
şimdi bu arkadaşlarımız üniversite okumak için okuyorlar.
peki ya devlet?
devlet neden iş alanı bulunmayan, istihdamı olmayan bölümler açıp gençlerin 4 senesini çalıyor?
planlama yok.
devlet resmen kendi vatandaşına, kendi gençlerine tuzak kuruyor.
bayburt'ta, şırnak'ta, hakkari'de üniversite açmış.
sırf üniversite açtım demek için açılan üniversiteler.
akademik kadroları bomboş, zaten üniversite mantığı yok çoğu üniversitede.
yazık...çok yazık oluyor gençlere.
burada en önemli pay ailelere düşüyor. aileler çocuklarını malesef yönlendirmiyor, sonuç hüsran, hayal kırıklığı.
üniversite okuyacak kardeşler, çocuklar.
artık ekmek aslanın ağzında değil midesinde.
mühendislik hatta hukuk gibi bölümlerin bile iş garantisi olmadığı bir sistem içerisindeyiz.
dikkat edin, hayatta karnınızı doyurabilecek bir alternatifiniz olsun, bir sanat, bir meslek öğrenin. hem meslek öğrenip hem okuyabilir, hem çalışıp hem üniversite bitirebilirsiniz.
dost acı söyler ama hayat çok acımasız. allah yardımcınız olsun...
iş bulamamanın tırnak içinde " asgari ücretle bile" diye bir lüksünün kalmadığını maalesef bizlere gösteren başlık. belki şöyle denebilir ama daha uygun gibi." bir yerden başlamak lazım" da ki, bir yeri dahi bulamamak.
hayvan gibi yiyip kilo alan ama bir yandan fakir olan yazar sitemi.
adam hayatı boyunca çalışmamış, boş boş üniversite okumak için sanat tarihi seçmiş. onu da 4 yılda bitirmemiş şimdi iş bulamıyor çünkü üniversitede baba parası yiyip içti sıçtı. he böylelerine iş vermicen aga.
yaşım 25
lisans sanat tarihi mezunuyum(bölüm çöp iş beklentim yok).
askerliğimi komando asteğmen olarak yaptım.
3 haftadır fabrikasından bime burger kingine kadar toplam 50 yere kadar başvurdum ama hiçbiri geri dönüş yapmadı.
işsizim maddi ve manevi sıkıntı içindeyim kilo aldım insan içine çıkmaya utanıyorum.
erkek adam işsiz olur mu dedikleri zaman ağırıma gidiyor.
şu işsizlik yok iş beğenmemezlik var diyenler nerde göstersin işide çalışalım.
