2 ay çalışarak kazandığı parayı gözünü kırpmadan cep telefonuna veren insandır. ne gerek var amına koyim o kadar para bayılmaya. o küçücük telefonun tuşlarına basarken bile zorlanıyor insan.
sistemin bize sunduğu aldatmacalardandır. özgürlük diye adlandırılan bu düzende, elektronik dünyada kendimizi kaybederiz. halbuki yerimizde durağan ve kontrol edilen varlıklar haline getirilmek istiyoruz.
orta ve dar gelirli insanların hayalleri metalara sahip olmak üstüne genelde, bunu elde edince daha iyisini ister. yetinmeye bu düzende yer yoktur.
"en azından çalışıyor , sacma da olsa parasını istediği gibi harcayabilir" dediğim kişidir.
aynı davranısı çalısıp para kazanmadan her yeni model telefon çıktıgında tekrar tekrar sergileyenler var.
