ister kadın olsun ister erkek, ister zengin olsun ister fakir, ister patron olsun ister işçi, ister solcu olsun ister sağcı, ister rapcı olsun ister rockcı, ister zenci olsun ister japon... hepsinin, hepimizin evrimin tersi yönünde, yani insanlıktan maymunluğa geçiş süreci yaşadığı saniyelerdir asansörde yalnız kalınan anlar.
4 kişinin rahatlıkla sığabileceği asansöre binmek üzereyken gördüğümüz tek bir kişiden saklanmakla başlar bu şebeklik anları, ve asansör kata çağrıldığında " acaba kimse gelecek mi lan " tedirginliğinle devam eder.
asansörde ayna varsa; önce saç baş düzeltilir, kıyafete bakılır. arkasından başlar maymunluklar; kaşları çatıp mahsun kırmızıgül bakışları atma, dil çıkarma, burun deliklerine parmak sokma, ağzı iki kenarından tutup lastik gibi genişletme, aynadan kendi kendini öpme, göte bakıp gurur duyma...
asansörde ayna yok ise; asansör boşluğuna tükürülür, boşluğa çöp atılmaya çalışılır, zıplanır, ara katta asansör durdurularak kapı açılmaya çalışılır...
