bana göre asalet; böcek gördüğünde öyle mal gibi bağırmayan insandır.
şayet ben böcek görsem, gördüğüm yeri yakar, üstüne radyasyon döker, ardından betonla sabitler ve arkamı döner giderim. böyle de asilim.
böyle birini gördüğümde hemen saygı duruşuna geçesim gelir.
bu öyle bir özelik ki ne paraya, ne eğitinme ne zenginliğe dayanıyor.
bakıyorsun dağ başında bir kadın/erkek dik duruşlu ama kasıntı değil. zeki ama baskınlık kurmaya çalışmıyor. karşısındakinin zenginliğinden, giyiminden kentliliğinden asla eziklik duymuyor ama ondan üstün olduğunu da göstermeye ya da onu indirgemeye çalışmıyor.
zor raslanır.
benim de işim gücüm zor olanı bulmak ya. ne pis huyum var aga.
