içimdeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine
yenilerini koyan kim
güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim
asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrahim
gönlümü put sanıp kıran kim.
"her şeyde alay yok mu? kainat bile bizimle alay eder. ben kendi kendimle alay ederim. vakit kalırsa başkalariyle de alay ediyorum. başkası beni ciddiye almyormu. ben onları ciddiye almıyorum ki. dünyada ciddiye alınmayı istemek ayıptır."
Osmanlı Bankası, Devlet Deniz Yolları işletmesi nde çalıştı. istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü kitaplığında görevliyken yaşamını yitirdi.
Onu okuduğumda hatırlıyorum en çok adımı... O her ne kadar kendi adını unuttuğunu söylese de...Mevlana aşığı bir şair
şiirlerinde tasavvufun lezzetini tatmak mümkün...
adımı unuttum
adımı unuttum
adı olmayan yerlerde
ne in
ne cin
ne benî adem
zamanlar içinde
kuşlar uçuyor
kervanlar geçiyor
bir iğne deliğinden
çarşılar kuruluyor
sarayları oyuncak
insanları karınca şehirler
zamanları gördün mü
bir iğne deliğinden
adımı unuttum
adı olmayan yerlerde
geçip gidenlere bakarak
şiirlerinin müzikalitesini kurarken daha çok "a" ünlüsünden yola çıkan, "a" aşığı bir şair.
genç veya yaşlı karşılaştığı herkesle "hanımefendi, beyefendi" diye konuşan bir adam. kıymetinin sonradan anlaşıldığı söylenir. en çok bilinen şiirlerinden biri "adımı unuttum" ismini taşır.
bilmemek bilmekten iyidir
düsünmeden yasayalim
mâra
günü ve saatleri ne yapacaksin
senelerin bile ehemmiyeti yoktur
seni ne tanidigim günleri hatirlarim
ne seneleri
yalniz seni hatirlarim
ki benim gibi bir insansin
tanimamak tanimaktan iyidir
seni bir kere tanidiktan sonra
yasamak acisini da tanidim
bu aciyi beraber tadalim
mâra
basim omzunda iken sayikladigima bakma
beni istedigin yere götür
ikimiz de ne uykudayiz
ne uyanik
içimdeki magarada
kurumus ölüler yatar
zehirle gülen zümrüt
ve yakut yatak içinde
bir zaman
beni ugurlamaya gelen
haramîler
içimdeki magarada
bir yigin kitap var
bakinca yakindan
tasvirlerin gözleri oynar
ve konusur
hepsinin yüzleri benim yüzüm gibi
ve gözleri benim gözüm gibi
