siyaset bilimci ibni haldun'un mukaddime adlı eserinde bahsettiği teori.
buna göre devletlerin ayakta durabilmesi için kan bağına ,kabileler ve soylar arası yakınlığa ihtiyaç vardır ve bu kan bağı, akrabalık olgusu, soy ilişkisi en güçlü olan devletler kolay kolay yıkılmazlar.buna ibni haldunun getirdiği tanım bunun dayanışma ruhunu desteklemesi bu tür bir yapıda koruma içgüdüsünün güçlü olmasıdır.
diğer siyasetbilimciler ise bu teoriyi ayrıştırıcı, dışlayıcı bir olgu olarak görmüşlerdir.bu bakış açısının kendi soyundan veya kabilesinden olmayanları dışlayarak var olan devletin yıkılma sürecini daha da hızlandıracağını söylemişlerdir.
