ben bu kadar benzerliğe çok sevinirimde bu dünyanın galiba bizden çok çekeceği var diyesimi getiren yazar. uzakğız birbirimize o yönden dünya rahat bir nefes alabiliyor.
kedisini kaybettiği için oldukça üzülmüş yazardır, kendisi ile acısını paylaşmaktayım. kedi beslemeyen bir insan olarak; "ne olacak canım, başka kedi alırsın" duygusuzluğunu göstermemekteyim görüldüğü üzere. zira ben de geçen sene bir sokak kedisi için marketten süt almış vermiştim, peşimden ayrılmamıştı. anladım kendisini.
koşuşturmaya kapılıp bir süredir kendisinden haberimin olmadığı badimdi ta ki az önce başlığını görüp girinceye kadar. ne çok üzülmüş meğer uzun süredir. kızdım kendime. canı gibi sevdiği kızı bouncukunu kaybetmiş. çok uzun süredir tanımasamda bilirim kızını nasıl sevdiğini. kendimden bilirim bir varlığa ne kadar çok bağlanırsan onu kaybettiğinde ne acılar çektiğini. o da benden farksız biliyorum. çok üzüldüğünde teselli edemedim badimi. bu yüzden nefret bile ettim kendimden. teselli yine bouncuktan gelmiş olmalı ki 2 tane sevgi yollamış annesine.
Dünya'nın küçük olduğuna beni de kendisini de bir kez daha inandırmış, tesadüflerin ürünü tanışılası yazar. Kendisinin istihbarat elemanı olabilirim uygun ücret mukabilinde.
sesdaşım. mermeri delmeye niyetli bir su damlası. biz bir tane değiliz. hep biliyoruz. ama birbirimizi bulmak, birbirimizle konuşmak ne kadar güzel oluyor.
