acaba ben üzülmeyeyim diye bir şeylerden vazgeçen oldu mu hayatta?
yoksa bu sadece bana özel geri zekâlılık mı?
olaylara iyi tarafından bakmaktan boynum tutuldu.
yüksek dozda mutluluk istiyorum.
aman ölüm canım ölüm,
al başımdan bu sevdayı götür.
neden diye sorma, yoruldum nedenlere çünküler üretmekten.
tek istediğim sadece beni seven güzel namuslu bir kız ama nerdee. hepsi ayrı havalarda. bakire olmayanları da yobaz diyor sorgulayınca. bana mı sordun yatarken? yani başkasıyla ilişki yaşamış bir kızla evlenirsem mutsuz olacağım ama öyle olmayan güzel bir kız da kalmamış.
