artık seni sevmiyorum
gözlerin baskasına bakıyor
ellerin başka eleri tutuyor
kokun baska tenlerde geziyor
gülüşün baska gülüşlere benziyor
artık seni sevmiyorum.
demekki önceden seviyordu cümlesiyle insanı bir nebze avutacak cümle. Çok koyar insana bu cümle sen okadar emek ver, sev, uğraş o gelsin nankörce kursun bu cümleyi. Ama en azından dürüstçe söylemiştir, tebrik etmek lazım.
artık seni sevmiyorum
ben gariban bir kulum
peynirin en iyisi tulum
nen var senin kuzum
neydi benim suçum
yürü be koçum
sana olacak bir sorum
vazgeçtim sormuyorum
zaten cevabı malum
kesinlikle "kendine iyi bak" cümlesinden daha güzel bir bahanedir. en azından narkoz etkisi vardır. hoşça kal da demek yeterli olabilir bazen.. kendine iyi bak cümlesi kadar acıtmaz en azından. dürüstlüğe takdir ve saygı vardır.
saçmalığın daniskasıdır. Ne istediğini bilmeyen insan söylemidir. Anneme ''anne seni dün seviyordum ama bugün artık sevmiyorum kusurabakma.'' diyemiyorsam, hislerim buna müsade etmiyorsa insan gerçekten sevdiği kimseyede bunu söyleyememelidir.
içim acıyor, geçer elbet, geçer de, anlamsız bir yerde, unuttuğumu sandığım
bir yerde yeniden sızlar, ama varsın sızlasın, sızlamadı mı; kocaman
sevilmiyor ki...
Ne yapacağını bilememek ne kadar kötü bir durum. Beyaz bir ışık arıyorsun bazen,
görüyorsun. Siyahın yoğunlu eritiyor ışığı yine kör oluyorsun.
Nerdesin sen şimdi kim bilir? Neler yapıyorsun? Özlüyor musun beni? Biliyor
musun ben geceleri hep seninle konuşuyorum uzun uzun. Seni Seviyorum diye
haykırıyorum. Dünya umurumda değil. Takmıyorum, düşünmüyorum hiç bir şeyi.
Sadece seni, sadece seni düşünüyorum ve ağlıyorum! Sırf senin yanında
olamadığım için ağlıyorum.
Bırakıp gittiğin günden beri aylar geçti. Aylar
geçti ama içimdeki sevgin hiç bitmedi. Beni sevmediğini, önemsemediğini
bilmeme rağmen büyüttüm sevgimi. Ama bu gece vazgeçiyorum senden. Ben seninle
olmak, seni yaşamak istiyordum. Tek isteğim buydu. Ama izin vermedin.
Bilmiyorsun ki geç zamanlar vardır. ne yapsan affedilmeyecek ne yapsan boş... bazen ne kadar genç olursanız olun yorgun ve yaşlı bakıyorsunuz hayata ve tek bir söz kalıyor geriye: vazgeçmek... Korkma, artık seni sevmiyorum!
!
Duyduğunuz anda başınızdan aşağıya kaynar sular dökülür, kalbiniz sızlamaya başlar, aklınızda onlarca soru nasıl, neden beyninizi tırmalarken sizi artık sevmediğini söyleyen kişi nedenleri bir bir anlatıyordur siz onu anlamazsınız ,büyükbir ihtimalle ayrılırsınız ve kendi içinize kapandığınız o lanet olası dönem gelir mecbur kalmadıkça konuşmaz, acıkmaz ve uyuyabildiğiniz kadar uyursunuz, yada kendinizi intikam almaya programlarsınız ki bu bir bela yaratır. Hergece sessiz sessiz ağlamanıza rağmen dik durmaya çalışırsınız. Hayat artık bir savaş alanıdır ve sizde acımasız bir savaşçı olursunuz taa ki birisi karanlık dünyanıza ışık olana kadar. işte ozaman herşey yeniden başlar.
Kolera şöyle der ;
Ateşe verdim evlerimi , ağır ağır yürüyorum ben ateşten geçiyorum, Artık Seni sevmiyorum.
söyleyen kişiyi muhtemelen pişman eden cümledir. bir süre sonra artık sevilmeyen kişi görülür ve "ben ne yaptım lan!" denilir. çünkü o terkedilen kişi taş olmuştur. ama iş işten geçmiştir. geçmiş olsun.
Söylemenin yürek istediği cümle. insanların bunu açıkça söylemek yerine, hiç bir şey olmamış gibi çaktırmadan çekip gitmeyi yeğlediği şu dünyada, söyleyebileni takdir etmek gerekir.
