ne hikmetse kardeşlikle atfedilen ulusalcılar (kim bunlar bilmiyorum) yanyana resmi şekilde canım cicim anlaşırız kolay o demezken, ülkenin her yanında şehit analarının feryadının hiçe sayılarak vatanın satılmasının, ve şalvarıyla devletimin bürokratını sorgulayabilir hale getirenlerin el üstünde tutulduğu bir ülke burası herşey normal, ne var bunda canım.
bugüne kadar elerine kına yakılıpta şehadet şerbeti içen şehitlerimizin kemiklerinin titreyip, diğer tarafta müsebbiblerine "biz neden şehit olduk ozaman" diye soaracağı olayların sonucudur.
mücadeleden ziyade hükumetin müzakereye önem verdiğine giderek alışan ve inanan makarnasever yurdum insanının bir kaç seneye kalmaz "sayın öcalan" dedikleri seceresini siktiğimin adamını ne zaman meclise sokacaklarının merak edildiği durumdur.
son günlerde dikkatinizi çektimi bilmem, gerilla taktiğinin açık açık doruklara ulaştığı yurdumda bir pazar yerinde, bir halı saha kenarında, bir düğün çevresinde ülkemin yiğit polislerinin daha yerdeki kanı kruumadan pkk ile yapılan pazarlığı sırf siyasi fikrine uygun hükumet işbaşında diye savunan yavşakları gördükçe başımızın tacı değil, mümkünse direk başımıza geçmeliler denilesi duruma dönüşmüş olaydır.
