güzel ve ilgilendiğiniz alandaki bir komiklikse gülmemenize imkan yok. en azından ben öyleyim.
ne bileyim bi güldür güldür e değil ama
cem yılmaz ın eski gösterilerine bile gülebiliyorum. misal ali kundulli filmine gülebiliyorum ama arkadaş o kadar az ki böyle üretimler. hakkaten başlık bi yerde haklı.
gülmeyen bi toplum olduk. tepeden başlayarak herkes asık suratlı.
o değilde biri de çıkıp demiyor ki ne bu suratınız lan, bu seyrettiğiniz hastalıklı dizilerden ne anlıyorsunuz. dünyada paradan, gururdan, aşktan başka bişey kalmadı mı.
köydeki insanlara bile bakıyorum. adam/kadın/kız o dizideki insanların tavırlarını sergiliyor.
lan oğlum sen köylüsün. temizsin, samimisin, bak ne güzel atın, ineğin var. ne bu afra tafra.
ortada bir anormallik olduğunu gösterir. ya hiç gülmeyenlerde ya bizim gibi ota boka gülenlerde. en azından orta yolu bulunsun bari.
gülmek bu hayattaki güzel birkaç şeyden bir tanesi. işin hem manevi hem fiziki boyutları var. hiç gülmüyorsan kötülüğü sadece kendine yaparsın. kimse demez ki "ya bizim x hiç gülmüyor neden acaba" diye. bazen en absürd şeylerde bile sinirlenmek yerine gülmeyi alışkanlık haline getirirsen hayat hem senin hem etrafındaki hiç tanımadığın insanlar için bile daha güzel hale gelir. en basitinden trafikte her an arabanın camından fırlayıp kavgaya girişecek gibi araç kullanan öfkeli insanlara gülümseyerek karşılık verdiğinde ( karşındaki de sığır değilse ) saniyeler içerisinde onların yaşadıkları değişimi bile görürsün.
Uyuştuğunuzun göstergesidir. Kafanızda sadece tek bir şey dönüyordur artık ve onun dışındaki hiçbir şey hayatınızı etkileyemiyordur. Psikolojik açıdan aşağılarda olduğunuzun göstergesidir. Gerçek anlamda bir an önce klinik yardım almanız şarttır.
