Türk edebiyatının içine düştüğü kısır döngüyü görüyoruz. Artık kitapların pek çoğu ticari amaçla üretiliyor, ne tutarsa o yönde ilerleyen, çay, kadın, aşk acısı edebiyatı üçgeninden çıkamayan yeni nesil yazarlara diyecek bir şeyim yok. Çünkü edebiyat dünyasına bir ufak katkı yapayım, ileride kitaplarda adım geçsin, calışmalıyım, bir kelimenin duracağı yerle ilgili belki de günlerce düşünmeliyim derdi yok, çünkü burası kaliteden anlamayan insanlar ülkesi. 21. Yüzyılda Toplumsal hiç bir sorun ve topyekün bir değişim görmediğimiz için yazacak önemli bir şeyimiZ yok! Olmayan Aşklarimizdan başka.
çünkü erkek milletinin içi boş romantizme artık kanmadığını bu dolmaları yutmadığı bir dönemdeyiz. 1960'ların sonu 70'lerin başında roman yazarları da sinemacılar da bundan çoooook ekmek yediler. artık deniz bitti. yallah gerçekliğe.
