hiçbir zaman onu görmeyecek ve dönmeyecek diye aklının bir köşesine not etmek. önceleri ona mesaj atarken sevincten ya da hüzünden gözlerim dolardı. bi rehbere kaydettiğim ismine bakardım bir de hemen altindaki fotoğrafina. elimi klavyede unuturdum. sonra bi bakardim: asfahjdldld diye anlamsız harflerden metinler oluşurdu. ya giderse korkulari felan yoktu. sadece icimde tutamazdim yogun duygularimi. gozlerime vururdu. nabzim yukselirdi. cebimde top halinde selpaklarla gezerdim. yine usuttum numarasi yapardim evdekilere... durduk yere: "ugrasma" dedi. uzaklasti. 7 kat yabanci oldu. ayrilmaya kararliydi. oysa sevgili felan degildik ki biz. kabul etmedim. ofkelendi. konusamayiz dedi. israr etme dedi. ben yine anlam veremedim. sebep de soylemedi. kararsiz ama kararliydi benden uzaklasmaya. gitti. cok anlamsiz ve yavan gitti. meger sevgili gibi olmusuz. sonradan anladim. artik adini duydugumda hicbir sey hissetmiyorum. gecmiste sevdigim bir kadin vardi hissi yapisiyo yakama. anlik bi nefret dusuyor icime. gozlerime nem olarak cokuyor. su gibi ama tatsiz. oysa onun adi goz yasiydi ve icinde tuzdan tatli hayeller vardi. genzime cekerdim bal gibi gelirdi...
