5-6 kitabını okumuş birisi olarak birkaç yorum yapayım. genel olarak kötümser bir filozof ki bu felsefeyi ben de zamanında benimsemiştim, hala benzer düşüncelerim mevcut. en pozitif kitabı gördüğüm kadarıyla "yaşam bilgeliği üzerine aforizmalar". yazmış olduğu kitaplar diğer filozoflarınkinden genel olarak daha anlaşılabilir sade bir dilde, fakat ahmet aydoğan'ın çevirilerini beğenmedim, osmanlıca kelimeleri çok sık kullanmış.
felsefe'ye giriş yapmak isteyen bir insana genellikle schopenhauer'nın yaşam bilgeliği üzerine aforizmalar kitabını tavsiye ederim, çünkü anlaşılması gayet basit giriş için de uygun terimi bol olmayan bir kitaptır. giriş adına sofi'nin dünyası gibi boş bir kitap okumaktan ziyade bunu okumalısınız.
ayrıca schopenhauer'nın kendisinin de söylediği en önemli eserim dediği "istenç ve tasarım olarak dünya" kitabının türkçe çevirisi hala yapılmamış. özet şeklinde çevirisi var ki bu yeterli değil.
eristik diyalektiği de okudum. bu kitap bildiğiniz "kendimi tartışmada nasıl haklı gösteririm?" sorusunu soran birisine yardımcı olmak amacıyla yazılmış bir kitap, muhtemelen daha iyi ifade edemezdim.
hayatın anlamı kitabı favorimdir. dünyaya çok sert bir bakış açısıyla dünyanın cehennem olduğunu ifade etmiş. fakat hayatın anlamını daha realist bir bakış açısıyla yorumlamıştır.
insan doğası üzerine kitabı diğerlerine kıyasla biraz daha ağırdır fakat fena değildir. belki çeviriden kaynaklı olabilir çünkü benim okuduğum çeviride almanca orijinalinden değil de ingilizce tercümesinden türkçeye çevrilmişti.
aşka ve kadınlara dair bir kitabı da mevcut. aşkın metafiziği olarak da geçiyor bazı kaynaklarda da o iki kısım ayrılmış vaziyette olabilir. aşka evrimsel psikoloji açısından yaklaşmış fakat kitap yarısından sonra tekrar ediyor yarısını okusanız yeterli zaten kısa kitap 50-60sf falan olması lazım.
genel olarak schopenhauer'nın felsfesi metafiziğe fazla girmeyen, gerçekçi bir bakış açısıyla dünyaya odaklanan, evrimsel psikoloji açısından da çıkarım yapan ve çoğunluk tarafından anlaşılabilecek bir felsefedir.
Dünyadaki en boş gurur, milli gururdur. Bu, onunla gurur duyandaki bireysel özelliklerin yoksunluğunu ele verir. Çünkü insan neden milyonlarca insanlarla paylaştığı bir özelliğe tutunma gereği duyabilir ki başka türlü? Dikkate değer kişisel niteliklere sahip olan, sürekli göz önünde bulundurduğu ülkesinin hatalarını açıkça görebilecektir. Ama dünyada gurur duyabilecek hiçbir şeyi olmayan her zavallı aptal gurur duyabilmek için son çare olarak ait olduğu ülkesi ile gurur duyar."
Bunu diyebilecek kadar akıllı ve gerçekçi bir filozoftur. Evet.
böyle çılgın ve böylesine bilge bir ustanın söylediklerine geneli itibariyle katılıyorum.
sürekli yazarların anlaşılabilir olması gerektiğini savunmuş ve her zaman açık bir dil ile düşüncelerini ifade etmeye çalışmış eşsiz bir deha.
keyifle okuduğum çok yazar olsa da schopenhauer in teserinin ana sebeplerini dil bilgisindeki ustalığıyla izah edebiliriz zannederim. son derece yalın, söylenecek olan şeyi her defasında en doğru cümle yapısıyla ifade ediyor oluşu bunun göstergesi.
burun kıvırınlar hiç değilse bu yönüyle bile kendisi önünde eğilmelidirler.
Erkeklerin kadınlara göre daha çok aldatmasının sebebini üreme içgüdüsüne bağlayan düşünür. Kadının üremesi yılda bir kere olurken erkeğin üremesi isterse çok çok fazla olabilir. Mideye bağlı.
schopenhauer aslında bir kadın delisidir bunu bilen bilir fakat Kendisinin kadın düşmanı olarak okunmasındaki sebep kuşkusuz annesiyle olan ilişkisinden kaynaklanır, kuyruk acısı diye bir şey var. Bu konuyu daha önce şurada konuştuk.
Felsefenin dahi iyisi ve kötüsü olduğunu belirten, Hegel'den nefret eden, kadınlardan nefret etme sebebini ise annesinin savurganlığı ve tanık olduğu bayağı aşkları olarak gösteren ve hayatının odak noktasına iradeyi koyan filozoftur.
teknoloji harika amk sen git tarihe altin harflerle adini yazdir filozof olmana ragmen herkes tanisin falan ben geleyim 2021'de ulu sozlukte isminin altina orospu cocugu yazayim ahahaha.
felsefesini kadınlar üzerine düşüncelerinden ibaret sanan angutların hakkında ahkam kesmeye hiç utanmadıkları ve hiçbir zaman utanmayacakları filozof...
adamın belki de en az ciddiyetle yazdığı yazılar kadınlar üzerine söylemiş olduklarıdır... siz ana yemeği bırakıp, ekler pastanın içinde bulunan kakao kremasının içindeki çikolata parçacıklarıyla meşgul oluyorsunuz...
schopenhauer'in felsefesi hakkında anlayabileceğiniz tek şey onun kadınlar hakkında eğlenerek yazdığı sözler mi?
400 tane entry varsa 300 tanesi kadınlar üzerine ne söylemiş olduğu...
bu kadar aptal olmayın, yeter.
edit: kadınlar üzerine söylediklerini ciddiye almayın bu kadar. komik duruma düşürmeyin kendinizi.
nietzschenin hocası değil miydi bu adam. yanlışım varsa düzeltin lütfen.
“Bu dünyada zevkin acıya ağır bastığı veya herhalde bu ikisinin birbirini dengelediği iddiasını her kim kısa yolda sınamak isterse avını parçalayıp yiyen hayvanın hissiyatıyla ona av olan hayvanın hissiyatını mukayese etmelidir.”
Arthur Schopenhauer
Schopenhauer muhteşem konuşmuş:”ilk karşına çıkanla tartışma; yalnızca iyi tanıdığın, saçmasapan şeyleri savunmayacak kadar anlama yetisine sahip olduğunu düşündüğün ve utanılacak durumlara düşmeyeceğini bildiğin kişilerle tartış; otoritenin dikte ettiklerine
göre değil, nedenlere, gerekçelere dayanarak tartışmayı bilenlerle; sunulan nedenleri dinleyip dikkate alanlarla; ve nihayet, gerçeğe değer veren, karşı tarafın ağzından bile olsa iyi nedenleri memnuniyetle dinleyen ve doğruyu karşı taraf söylediğinde, yani kendisi haksız
olduğunda da bunu hazmedebilecek kadar adalet duygusuna sahip olanlarla tartış. Demek ki yüz kişi içinde tartışmaya layık bir kişi bile zor çıkar. Geri kalanı ise bırakın ne isterlerse onu konuşsunlar, çünkü desipere est juris gentium [budalalık insan hakkıdır ]; (Aristoteles)
Schopenhauer'e göre dünya, bedenimizde yer almakla birlikte kökeni transzendental (aşkın) bir alanda yatan "iradenin" eseridir. Gerçeklik, bu iradenin fenomenlerinden biri olan beynimizin "tasarımlarından" ibarettir. Biricik amacı türü koruyup sürdürmek olan "irade", bireyi aldatarak onu kendi hedefinin hizmetine koşar. Öyleyse yapılması gereken, "iradeye" 'hayır' demek, hayatı "olumsuzlamaktır". Azizce, keşişçe, nihilist bir hayat sürmek, iradenin esaretinden kurtulmak olacaktır. Sadece "merhametin" içinde ortaya çıkan "yaşama iradesinin" reddi, bizi acıların, ıstırapların dünyasından çıkartıp "kurtuluşa" ulaştıracak biricik yoldur.
Nietzsche'nin akıl hocası realist filozof. Hayatı Şöyle anlatır:
Dünya bizim mutlu için tasarlanmadı. Bu yüzden Dünya'da mutlu olmaya çalışmak, akıntıya karşı yüzmek gibidir. Mutluluk peşinde koşmak yerine acılarımızı azaltmaya çalışmalıyız.
ihtiyacımız olan şey daha az acı!
On sene boyunca hemen her hafta psikoterapiye gittim ve bir boka yaramamış haldeydi.
Schopenhauer'in kitaplarındaki yazdıklarını tatbik etmem sayesinde ciddi manada huzurlu bir hayat yaşıyorum.
Gelmiş geçmiş en büyük deha hakikaten.
Kendisiyle tanışmayı sohbet etmeyi ne kadar isterdim. O da beni anlayan sevenler benimle tanışmak isteyecekler ben de benimle tanışmak isteyenleri isterdim yazmış bir kitabında.
milliyetçiliğimi altüst etmiş adam olur kendisi. düşündüm taşındım ve milli gururun, bunu taşıyanların bireysel özelliklerin yoksunluğunu ele verdiği, bunu da dikkate değer kişisel nitelikleri olmayan zavallı aptal çoğu insanın diğer milyonlarca insanlarla paylaştığı bir özelliğe tutunma gereği duymasına bağlayan iddiasına karşıt bir argüman bulamadım.
