sen seni tükettin, senin yokluğunda;
ben, beni tükettim sende yokluğumda.
ben şimdi ne kendim olabiliyorum, ne de sen;
şimdi sen, sen olmak için ne desen,
ve sorsam sana kendimi,
ve sen ne cevap versende ben, ben olabilsem.
artık bu iki kelimeninde bende karşılığı yok.
ne sen nedir bilirim ne de ben,
oysa ki sende bir ben, bende bir sen vardı
şimdi ne bende bir ben, ne de sende bir sen kaldı.
biz birbirimizi tüketirken aslında kendimizi yonttuk.
öyle bir yontuş ki, sonunda geriye sadece kıymıklar kaldı.
sivri uçlarıyla sadece seni bana, beni sana batıran.
insan sevdiğini kanatır mı?
kanayan yaralarımda hep senden izler buldum.
kıymık güzeli;
ben artık seni sevmekten yoruldum.
