bir sebebi de boş arsa diye tabir edilen alanların kalmamasıdır. neredeyse balkonumuzdaki yoğurt kovasından bozma saksıların toprağına bile musallat olan vampir müteahhitlerin uzun vaade de yarattığı etkilerin sonuçlarından biri dahadır.
ah ne maçlar yapardık aşağı mahalle bebeleriyle...(aslında aynı mahalle ama farklı mekanlar işte) taraftar bile gelirdi, sol iç boşlukta yerimi alır, ara ara süpriz goller atardım. hazırlanır her hafta sonu yapardık, şanımız şöhretimiz aldı başını gitti bir ara farklı mahallerden maç teklifi gelmeye başlamıştı.
mekan: tandoğan ilköğeretim okulu bahçesi
yer:çinçin/ankara
mahalle kavramının ve kültürünün yok oluşunun örneğidir. maalesef ki şuan yapılsa eski tadı vermeyecektir. türk milletinin sanırım en güzel kuşaklarından biriydi 80ler. ve sonrasında 90lar. fakat 90lar kültürü maalesef ki 93ten sonra bitti. duruma bakarsak olan bunu gösteriyor. bir çok "bebe"nin facebook hesabı var artık. ve facebook un en b.ktan oyunlarını bile oynayıp "skill" kasıyolar güya. birbirlerine pool live tour da kazandıkları "c" ler ile hava atan bir neslimiz var. hayırlı uğurlu olsun.
+aah ah. eskiden böylemiydi azizim. anamızdan çarşı ekmeğinin yarısına bir dürüm alır koşardık sokaklara. üç beş yeni adam gelirdi her seferinde maçlara. akşam ezanı diye bi tabir vardı bizim dönemimizde. akşam ezanı 12 de bile okunsa sen hava kararmadan gelmek zorundaydın. "akşam ezanı okunmadan evdesin" cümlesini duymayan 90lı yoktur sanırım. çelik çomaklar felan zaten tarihe gömülmüştü çoktan. 90lı senelerde doğupta gazoz kapağı toplamayan , birdir bir oynamayan , teravihlerde cami avlusunda uzun eşşeğe eğilmeyen , sek seki bilmeyen , yağlı kayışta hile yapmayan , saklambaçta bulamadığına topal eşşek diye bağırmayan , bir kez bile yüzük kimde oynamayan , simit oynarken nefesini bülent ersoy vari bir şekilde içine doldurmanın hazzını yaşayamayan , kaliteli dikişli topun içine plastik top koyup okulda hava yapmayan her kim var ise , onlar doğmamıştır efenim.
içler acısı bir durumdur. ulan sabah kahvaltıdan sonra çıkar akşam dayak tehdidiyle girerdik eve. gerçi bizim mahalle maçı dediklerimiz genelde sokak maçlarıydı. ve tüm sokaklardan takım çıkıyordu.
yer: yeni pazatesi pazarı, eski boş tarla
mekan: soğanlı/bursa.
artık mahalle kavramının sadece postacıların tekeline düştüğünün bariz göstergesidir. günümüz insanlarının özellikle büyük şehirlerde daha çok para kazanma arzusu ve internet vb. mecraları yoğun kullanımı sonucu yok olmaya yüz tutmuştur.
