Yavaş yavaş sana olan güneşim batmakta
Ve yeni bir güne sensiz başlamakta
Artık, sensiz ve sessiz fırtınalarım
Ve yorgun bir o kadar da sıkılgan yüreğim
Artık, beklemeyecek gözlerim
Seni yollarda
Artık ağlamayacak ne dıştan
Ne içine akıttığı gözyaşlarıyla
Artık ellerim ellerini bir daha bulamayacak
Ve bir o kadar da sesini duymayacak kulaklarım
Artık hava nasıl olursa olsun
Yağmurlar olmayacak benim için
Koşsan da sen bana doğru
Ben kaçacağım köşe bucak senden
Artık, yoksun ve ben bunu kabullenmeliyim
Anlayacağım
Her yeni güne sensiz başlayacağım
Artık, sen yoksun ve ben yokum senin için
Daha önce hiç olmadığım gibi
Artık, sen olsan da ben olamayacağım pencerelerde
Ve gözlerim olmayacak o seni beklediği yerde
Artık bir yabancı olacak evim, arabam sana
Ve sende bana
Ve sen yoksun
Artık yoksun bir daha
