zannımca, tüm annelerin kızlarına küçük yaşlarda öğrettiği ve hemen hemen tüm dişi homo sapiens'lerde görülen, duyulan dile pelesenk olan kapris cümleciğidir. zaten yaşanan diyalog da hep aynıdır;
dişi : sen artık beni sevmiyorsun!!
erkek : o nerden çıktı şimdi birden?
dişi : bilmem, öyle işte. sen artık beni sevmiyorsun! ***
ararsın aramaz, görüşelim dersin seni kaale almaz, gayet rahatır. sonra artık öyle bir an gelir ki artık görüşmeyelim der ve anlarsınız ki artık sevgi limandan uzaklaşmaktadır artık...
şüphecilik baş göstermiştir bunu söyleyen bünyede. o bünye ki sevgilinin yorgunlğundan kaynaklı ilgisizliğine bile şüphe ile yaklaşır, dozu arttıkça sevgili uzaklaşır kendisinden ve "artık beni sevmiyorsun" gerçek olmuştur. yazık.
