armentieres li matmazel

entry1 galeri0
    ?.
  1. bir charles bukowski şiiridir.

    armentieres'li matmazel

    savaşlar kaçınılmazsa şayet
    en kralı birinjci dünya savaşı'ydı galiba.
    gerçektenm, iki taraf da son derece hevesliydi,
    savaşmak için bir gayeleri vardı,
    savaşmak için bir gayeleri olduğunu sanıyorlardı,
    kanlı ve yanlıştı ama romantik'ti.
    süngülerinin ucunda bebklerle
    o iğrenç almanlar, falan filan, ve
    bür sürü milliyetçi, şarkı, ve her iki tarafın
    askerlerini
    ve paralarını seven kadınlar.

    meksika savaşının ve diğer savaşların
    adını bile etmeye değmez
    iç savaş, bir film.

    çok hızlı geliyor savaşlar artık,
    savaş yanlısı arkadaşlar bile yorgun düşüyor,
    ikinci dünya savaşı belledi analarını,
    sonra da kore, ah o kore,
    iğrençti, tek kazanan
    karaborsacılar olmuştu,
    ve güm! - vietnam,
    tarihçiler o savaş için bir ad ve anlam ulurlar heralde,
    ama öne gençler uyandu,
    şimdi yaşlılar da uyanıyor,
    neredeyse herkes savaşa karşı,
    haklı ya da haksız,
    kazanamayacaksan savaşa girme,

    çocukluğumu anımsıyorum,
    birinci dünya savaşı biteli on ya da on beş yıl olmuştu,
    flying aces dergisi satın alırdık,
    yüzbaşı eddie rickenbacker'i bilirdik,
    hayali tüfeklerimizle hayali siperlerde
    ve o filmler, dram ve heyecan dolu,
    kaiser'i neredeyse ele geçirdiğimiz, bir keresinde
    nerdeyse kaçırdığımız
    ve sonunda o miğferleri çivili orospu çocuklarının
    işini sonsuza dek bitirdiğimiz
    canım birinci dünya savaşı.

    çocuklar maket savaş uçakları yapmıyorlar artık,
    hayali pirinç tarlalarında dövüşmüyorlar,
    savaşın yararsız, yerleri süpürmek ya da çöp toplamak
    kadar sıradan bir iş olduğunu biliyorlar,
    kovboy filmine gitmeyi ya da alış veriş
    merkezlerine takılmayı ya da hayvanat bahçesine
    veya futbol maçına gitmeyi yeğliyorlar,
    kolaj, otomobil, kadın, ev ve barbekü hayalleri kurmaya
    yakalanmışalar, onları savaş kadar
    çabuk öldürmeyecak bir düşün, en azından
    bedensel olarak.

    yanlış da olsa eğlendiriciydi birinci dünya savaşı bizim için,
    jean harlow'u james cagney'i
    ve ''armentieres'li matmazel, parley - voo?''
    verdi bize,
    oyun dolu uzun öğle sonraları verdi,
    (çoğumuzun yakında bir başka savaşata
    öleceğinin farkında değildik)
    evet, iyi kandırdılar bizi, ama gençtik ve kandıl
    büyüklerimizin yalanlarına.

    bakın nasıl da değişti şimdi -
    çocukları bile
    kandıramıyorlar artık,
    bu konuda değil
    en azından.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük