"-anlık gözgöze kilitlenmeler yok mu, kalbim yırtılırdı da, hiç birşey yokmuşcasına devam ederdi çenem konuşmaya..." diye devam eden parağraf, şu cümle ile bitiyor:
"...ve ben hükmümü koyamadım. ister sapık ister o. çocuğu deyin bana. tutarsızlığıma ne etiket olarak yapıştırırım bu söylediklerinizi, ne de alınırım. ben, beraber oturduğumuz o arkadaş eğlencelerinde, hep o gözlerde esir kalırdım, ve o buna müsade ederdi baygın baygın bakan gözbebekleri ile."
zor durum.. hemde çok zor! deli gibi sevdiğin kişinin en yakının hatta kardeşin dediğin insan tarafından sevilmesi ve çıkılması üstelikte onun da seni sevmesi ve sen kardeşine ihanet etmek istemediğinden kavuşamamanız ve her gun her gece goz yası dokmekten goz pınarlarınızın kuruması ve 'o'nunda her gece içip içip evinin onune gelmesi, devamlı mesaj atması ve bunu arkadasınıza acıklamak zorunda kalmanız.. zor cok zor. allah dusmanımın basına vermesin.
insanın kendini kontrol etmesi gerektiği anlardan biridir, ama yine de büyük konuşmamak gerekir. insanın başına şu fani dünyada herşey gelebilir. ne demişler; beşer şaşar.
yanlış bir davranış olabileceği gibi, bunu yapan kişi, arkadaşının onun sevgilisi olduğunu bilmiyorsa suçsuz sayılabilir. tabi aşık da olabilir, gönül bu. ancak gidip de sırf onunla çıkabilmek için onların arasını bozmaz, bozmamalıdır...
