ben ve benim gibi çocuklardır. bu cocukların bir kısmının atari alacak parası yoktur. bir kısmınında ailesi 55 ekran tüplü televizyon bozulur korkusuyla almamıştır. sonuç olarak arkadaşımızın evine gidip onun bütün artistliklerine boyun eğerek atari oynamayı başarmış çocuklarızdır biz.
çocukluğunu doya doya yaşamış bir çocuktur. ve böyle bir nesil belki de asla yeniden dünyaya gelmeyecektir. adaptörün ısınmasının ne anlama geldiğini bilmeyen bir nesil yetişiyor ne yazık ki.
adaptör - ana kol - yedek kol - komşu çocuğu - komşu çocuğu olmayan çocuk arasındaki sağlam ilişkidir. ne günlerdi anasını satayım gelmez bi daha öyle eğlenceler. snow bross ve contra'nın dadı damağımda.
seneler önce bir fiil her gün yaptığım harekettir. mahallede 2 arkadaşım vardı atarisi olan bir gün birine, bir gün diğerine giderdim. çok acayip yıllardı. *
