köpeklerle çok içli dışlı değilseniz evden kaçma isteği uyandıran durumdur.
hiçbir köpeğe dokunmamış olan ben, bir cesaretle allahın bir günü bu köpeği sevdim ve ''annesi'' alışverişe gittiğinden köpekle evde başbaşayım. parkede yürürken patilerinden çıkan sesi takip ederek ani saldırılara karşı tetikteyim.
el kadar köpek deyip geçmemek lazım. o korku yine geldi aniden.
ismi de taci. hayır annesi de nasıl bir mantıktaysa erkek köpeğe pembe fırfırlı bir şey giydirmiş. sanırım sinirli. arkadan bir yerden hır hır bir sesler çıkarıyor. suyunu koydum, çikolatamı da yedi zaten. karnı tok sırtı pek. ne istiyor olabilir ki?
annesini arayamam bir köpeğe bakamamış olmak istemiyorum.
allahım havladı, ödüm götüme girdi. neresinden çıkıyor bu ses bunun ya. bak çarpıntı geldi.
not: tacinin derdini anlayabilecek biri mesaj atarsa sevinirim.
