iki açıdan bakılmalıdır. ' gönül ferman dinlemiyor ' şeklinde bir söz vardır. bu sözden hareketle, bazen ne kadar kendini tutsan da kalbine söz geçiremezsin.
ikincisiyse, yıllardır tanıdığın iki insandan biriyle selamı sabahı kesmek zorunda kalırsın. başka türlü yürümez.
aynı ortama girildiğinde problem yaratacak durumdur. ne arkadaşınız size eskisi gibi bakabilir ne de siz ona. sonunda ise ya arkadaşınızı ya da sevgilinizi kaybedersiniz.
sevgilinizle olan ilişkinizi arkadaşınızla olan ilişkinizden ayrı tutarsanız bir problem olmaz. haa problem oluyor ise o zaman problem yapan kişiyle olan ilişkinizi gözden geçirin.
evvela bulaşık leğeni gibi geniş mide gerektirir. sonracığıma karaktersizliktir. bunu gönülle, aşkla falan açıklamak kadın için de erkek için de gavatlığa kılıf uydurmaktır. dünya kalabalık, biraz sakin olalım gençler.
hiç yapmadım bilmiyorum ama.
bence midesizlik falan değil.
noluyor yani arkadaşın çıktı diye abi noldu kız eskidi 2. el mi oldu? artık o kız sana haram mı? madem seviyordu o da ayrılmasaydı. e zaten ayrı olan adam sevmiyordur ve senin çıkmana da bir şey demez.
Yeni yaşadığım durum, eski bir arkadaşımdı. Önyargıları geçin, midesizlik falanmış. Çok yakın dostun değilse, eski arkadaşınsa binbir kere düşünsen de bazı şeylerin önüne geçemiyorsun. Maalesef hisleri engelleyemiyorsunuz, benim gibi teke tek kavga etmenize gerek yok bu yüzden tabi..
karşı tarafta umursamaz değilse eninde sonunda bok oluyor ilişki..
insan duygularını göz önünde bulundurursak gayet normal diyebileceğimiz bir olay.ama arkadaşlar sizin duygularınızı sikiyim ben dünyada insan kalmamış gibi yüzsüz yüzsüz bunu yapmak çok saçma geliyor.zaten samimi şekilde soruyorum sevgililerinizin arkadaşlarıyla muhattap oluyor musunuz ciddi ciddi 3-5 ay sonra ilişki bitiminde bir daha muhattap olunmayacak insanlarla arkadaşlık kurmak ayrı bir saçma.
gerçekten haysiyetsizlik. ünv. yıllarında yakın bir kız arkadaşımın hoşlandığı bir çocuk vardı. hiç sevgili olmadılar çünkü karşılıklı değildi. kız çocuğa çıkma teklif etti ama çocuk kabul etmedi . çok yakışıklı, okulda popüler , sevilen biriydi. aşık olduğumu söyleyemem ama arkadaş olarak sevdiğim , çok iyi biriydi. çok ilgilenirdi benimle ama uzaktan uzağa derslerde süzerdi , ara ara yaklaşmaya çalışırdı, allahtan arkadaşım bu durumu fark etmiyordu.
ben de bu ilgiden hoşlansam da pek pas vermezdim . dediğim gibi aşık değildim, sadece hafif bir hoşlanma söz konusuydu. ama yakın arkadaşımın hoşlandığı çocuk olmasaydı belki bir şans verirdim, ona da, kendime de. ama böyle bir şeyi asla kendime yakıştıramadım. ondan uzak durdum .
ünv. den sonra hepimizin yolları ayrıldı. ne o kız arkadaşımla görüştüm , ne de o (koca adam oldu artık) o çocukla karşılaştım. herkes ayrı yerlerde , kendi yolunda , hey gidi hey...
ara ara aklıma gelir
acaba kız arkadaşım ondan hoşlanmıyor olsaydı yani aradaki engel olmasaydı, biz şu anda onunla evli,-mutlu- çocuklu olur muyduk? diye.... biraz tuhaf geliyor böyle düşününce. boş ver iyi ki olmamış diyorum .
