üniversite döneminde ev arkadaşım ozan ile birlikte hafta sonu memlekete bize geldik. gündüz gezdik dolaştık falan. sonra dayımla karşılaştık, oturduk birahaneye içmeye başladık. dayım normalde yengemden dolayı gece 12den önce eve gittiği için, yengemi arayıp yeğenlerim gelmiş onlarla içiyoruz deyip bizi bahane ederek izini kopardı. hadi kalkın pavyona gidiyoruz dedi ve bizde sanki bu lafı bekliyormuş gibi yola koyulduk hemen. oturduk başladık içmeye. 3 tane oryantal hanımefendi geldi masamıza, sohbet muhabbet falan. ozanın konuştuğu hanımefendi '' tak bakalım siftah yapalım'' demiş, ozanda hiç yeri ve zamanı olmaması rağmen artist bir tavırla ''nerde takıcam oda falan var mı?'' deyince hatun kişi dönüp masadan gitti. ardından masaya takım elbiseli bir abi gelip, hayırdır gençler problem nedir falan deyince bizim ozan formunu koruyarak ''sanane lan işine bak sen'' gibi bir laf söyledi. baktım bu ozan dayak yiyor, yetmezmiş gibi araya giren dayımda dayak yiyor. olayın şokuyla kaçmak ve olaya dahil olmak arasında çok hızlı düşünüp olaya dahil olmaya karar verdim. bir güzel dayağımızı yiyip, rahatladık.
arkadaşını defalarca uyarmasına rağmen yaptığı yanlıştan vazgeçiremeyen bunun neticesinde arkadaşının dayağı hak ettiğine ve ancak bu şekilde yanlışından vazgeçeceğine inanan erkeklerdir.
"erkek" cesaret demektir. hele de size emeği geçen birini, dostunuz diyebileceğiniz birini sizden almak yada ona zarar vermek istediklerince bu cesaretin tavan yapması lazım. yoksa nasıl erkek olursunuz? erkek mi olursunuz korkak mı? şok a girenler için bişey demiyorum, herkesin hayatta başına türlü türlü şeyler geliyor, karakteri farklı gelişebiliyor.
