yeri geldiğinde beraber gülüp beraber ağladığınız, en iyi ve en kötü günlerde omuz omuza yürüdüğünüz, bazen sevgilinizle paylaşamadıklarınızı hiç çekinmeden paylaştığınız kişiyle eskisi gibi olamaması durumu.
bazen söylenen bir söz yüzünden, bazen de araya zaman girdiği için olabilir.
Araya zaman girmesinden mi bilmiyorum veya düşünce farklılığı mı. Çocukluk arkadaşımdan gitgide soğuyorum. Yeri geldi beraber güldük ağladık ama semt kekosuna döndü canı güzelim çocuk. Kavga edince bana yazıyor marifetmiş gibi,sikimsonik sayfalardan post atıyor günde 5 10 tane bakmadan random atıp geçiyorum. Yani üzülüyorum açıkçası çok değiştirmeye çalıştım ama olmadı kavga okulu asmak serserilik güzel geliyor ona demek ki.
binbir hevesle uğraşıp ortaya çıkardığınız bir şey ile ilgili fikrini, yorumunu almak istediğinizde olmayacak bir cevap vermesi ile hevesinizin kursağınızda kalmasıyla ortaya çıkar.
lan ben senin abudik gubidik her anlattığını dinlerken iyiydi ama di mi?
Ilk defa bir arkadaşıma gerçekten hayatımı anlattım. Ona da pişman etti beni sağolsun. Benim hayatım berbatken sürekli benim yanımda babasıyla anılarını anlatması, ailesini anlatması.
Kendimi değersiz hissettirdi. Şimdi de konuşmuyorum zaten.
insan durduk yere arkadaştan soğumaz dediğimdir. illa ki yapmıştır bi karaktersizlik. Çektiğim krediyi ödemezsin es geçerimde, 2 gün diye aldığın paltoyu neden 2 aydır getirmezsin?
öğlen vakti şirkette çalışırken telefonunuza aşk dolu msjlar gelir. benimle aynı şirkette çalıştığını, gözlerini benden alamadığı ve benimle görüşmek istediğini söyleyen birisi tanımadığım bir numaradan bana msjlar atmaya başlar. tabii ki hiç inandırıcı gelmez. numaranın kime ait olduğunu turkcell den öğrenirim. telefon numarası kezban isimle bir şahısa aittir ama soyadından anlarım kim olduğunu ve çocuğa facebook dan mesaj atarım. kezban isimli bir tanıdığın var mı diye. 1-2 dakika sonra aynı numara beni arar. tahmin ettiğim kişidir. saçma sapan güler. hemen telefonumu bulmuşsun diye.
yakın arkadaşlarınızdan birisinin numaranızı onun vasıtasıyla tanıdığınız ortak erkek arkadaşlarınızdan birisine verip, sizi işletmesini ve kısmeti mi bağlıymış bir sor dediğini öğrenirsiniz. soğuk bir sesle ya öyle dersiniz ama fena halde öfkelenmişsinizdir. arkadaşıza "hiç gülmedim şakaya" yazıp mesaj atarsınız. cevap olarak " :( canım benim fikrim değildi" mesajı alırsınız. çocuğun söylediklerini ona iletirsiniz, cevap gelmez. iyiden iyiye soğursunuz. benim numaramı o kişiye veren sensin. ilkokuldaymışız gibi saçma sapan mesajlar attıran da sensin. evlendin de iyi bir bok mu oldun? evde oturmaktan boş işlere sarıp, durup dururken insanları sinir etmeye mi uğraşır oldun. işte böyle böyle soğuyor insanlar birbirlerinden.
kazanılan zevkli bi iddayı karşılıklı kutlamak için arkadaşınla yemeğe gidersin. sonra davet edilmeyen kız gelir.sonra bi tane daha kız gelir.hatta bunlardan bir tanesi cüzdanını evde unutuvermiştir.ee yemeğin ona beleşe geleceğini duyan diğer kız da hemen çantasını yoklar ve cüzdanı bulamaz. konu yemek ısmarlamak değil aslında. keriz yerine konmak. biz bilmiyo muyuz o cüzdanın çantanda var olduğunu sanki. ama o yapmacık, fırsatcı ve mıymıy unutkanlık tavırları(-aaaa olamaz benim de cüzdanım yoookkkk.) yakışıyo mu sana? hani burdan kadın okurlara sesleniyorum, yapmayın hoş değil. daha kötüsüde var. yemeğin sonunda -"sürpizzzzzzzzzz, kıhkıhkıh cüzdanım yanımdaaaa." 'yı duymaktır. dur dur daha kötüsü ne biliyo musun? -"madem öyle ee almasaydın" 'nı duymaktır. yani yine öküz biziz, suçlu biziz. isyaaaeeennn...
