Birinin bu konuyla ilgili bir yazısı vardı “bir yerde otururken, arkadaş grubuyla olanlar eğlenirken onları izliyorsun. Sonra gelip sandalye boş mu diye sorup alıyorlar. Bir iki derken bakıyorsun masada sadece kendi oturduğun sandalye kalmış.” Bundan daha güzel anlatılamazdı.
Eski arkadaşların yaptığı kahpeliklerden sıkılan ve bunalan insanın seçtiğidir. Bazen içi sıkılır insanın yalnız, gezmek dolaşmak ister birileriyle fakat buluştuklarında tekrardan anlar neden yalnız olmak istediğini. Güzeldir yalnız olmak, doğru düzgün dostlar bulana kadar.
günde 2 paket sigaradan daha beter olan durummuş. Tabi yavşak bir arkadaş, arkadaşsızlığa tercih edilebilir, fikirleri kimseyle uyuşmadığı için yalnız kalmış olabilir. Ortam olmadığı için de.
Evlenip başka yere tasindiktan sonra arkadassiz kaldım. Canımı çok skiyor bu durum. Kolay kolay her insanla arkadaş olamam mümkün değil . O yüzden bazen eski arkadaşlarımı inanılmaz özlüyorum. 2 sene oldu fakat hala ne komşum var ne bir arkadaşım.
