genelde böyle bitiriyorum bi arkadaşlık bitireceksem. sonra ne oldu, biz yanlış bişey mi yaptık falan diyolar, evet yaptınız deyip anlatıyorum. tartışıyoruz konuyu. zaten içimde soğumanın meydana geldiği bi konuda yaşanan bi tartışma beni ikna etmekten çok uzakta olacağı için bitim eylemini garantiye almış oluyorum.
Offfff en guzel yaptigim sey. Hayatim boyunca varya milletin derdini sikintisini kahrini cektim sonunda ise elime degersiz olmaktan baska bir sey gecmedi. Simdi ise ilk hatasinda postaliyorum milleti.
Zaman ve mekan devarani içerisinde kacinilmaz olarak başa gelen son. Artik konusmalar samimiyetini yitirip bir rutin haline gelmisse ve de o eski heyacanli diyologlar yerini bir kaç vazife cümlesine birakmissa o arkadasligin veya dostlugun bitmesi olagandir, bitmelidir. Yaşanan onca güzel şeyin bakii kalabilmesi için bu ilişkinin zamaninda bitirilmesi her iki tarafin hayrina olacaktır.
sınırlı süre arkadaşlığı. farklı ilde okunan üniversite arkadaşlığı mesela. sen dönersin o kalır. bir iki defa hiç de aramıyorsun beni, unuttun buraları tripleri atar. sonra biter. ders aralarında yayıla yayıla yaptığın sohbetler ve diğer her şey puf olur uçar.
Insan evladinin olgunlasmasinin zorunlu bir sonucu olarak gördüğüm olaydır, Hayat şartlarının ağır olması, vakit bulamama gibi sebeplerden de kaynaklanabilir....
lisede 4 yıl boyunca en iyi arkadaşın olan kızla samimi duygular yaşamaya başlamıştım. sevgili olmaya karar verdik ve yaklaşık 1 hafta devam ettik. sonra ''arkadaş kalmalıyız, zamana bırakalım'' dedi. ''tamam'' dedim üzüle üzüle, seviyordum çünkü. üniversite tercihlerimiz açıklandı ve ayrı illere düştük.
bana öyle dedikten sonra başka biriyle yakınlaşmaya başladım ve çok geçmeden sevgili olduk. hayatımı vereceğim başka bir insan vardı artık. unutmuştum diğerini, unutmak istemiştim çünkü. bir gün bir mesaj geldi ve ''ben sadece eski arkadaşlığımızın devam etmesini istiyorum'' yazıyordu. ara ara konuşmaya başladık tekrar. sonra telefonlar sıklaştı ve tuhaf bir hale gitmeye başladık.
benim sevgilim vardı ve başka biriyle konuşuyordum. ben arkadaşça olsam bile onun arkadaşça konuşmadığını anlıyordum. hep ikilemde kalıyordum. hangisini daha az üzerim diye. hiçbir suçu olmayıp sadece beni seveni mi, yoksa bir öyle bir böyle olup tekrar bana dönmek isteyeni mi? kararımı vermiştim. üniversitenin 3.yılında yüz yüze konuşmaya gittim. bu işin böyle olmayacağını, benim bir sevgilim olduğunu ve bunu onun da bildiğini söyledim. böyle gitmezdi.
liseden kalan en yakın arkadaşımla, arkadaşlığımı böylelikle bitirmek zorunda kalmıştım. şu an 4 yıllık bir ilişkim var. beni koşulsuz seven ve her zaman yanımda olan insanla. ama biliyorum ki uzaklarda beni unutamayan 1 kişi daha var.
fakat, aynı hata tekrar yaşanmayacak. o da biliyor bunu. artık onun değilim.
sonuçta; bazen bitmesi gerekiyorsa bitmeli. herkesin iyiliği için.
başlarda çok sarsan olay. size tavsiye çok üzülmeyin çünkü alışıyorsunuz. dahası yerine yenisi geliyor. yeterince uğraştığınız halde yitip gidiyorsa hayatınızdan yol verin sadece. ömrü dolmuş demektir.
arkadaşın sırtından bıçaklaması, sevgiline sulanması, satıcılık yapması, yalan söylemesi, kaypak olması, sen onu arasan bile onun seni dönüpte bir kere aramayacak kadar vefasız olması, sen ak desen onun inadına kara demesi durumunda başvurulması gereken en akıllıca yöntem
arkaşlık bitmez, sadece bi yerlere saklanır. ki bitmisse arkadaslik diye bi seyden söz etmek zaten sacma olur.
aileni secemesen de arkadaslarini secebilirsin.
gereksiz, yararsız, üzüntü veren, çok konuşan, psikolojiyi bozan insanları, son bir yıl içinde benim yaptığım temizlik gibi, hayatından kesip atmaktır.
hayattaki en zor olaylardan biridir. hiç kimse arkadaşını hayatından çıkarmak istemez ama kaderin cilvesidir bu da işte. bittiyse zaten o arkadaşlık değildir. bunu da düşünmekte fayda vardır. ve bittiyse bir kazık atmıştır ki bu kazıkta size çok feci koymuştur. asla unutamayacağınız bir kazıktır bu.
kaptanın batan gemisini terketmesi kadar zor hatta imkansızdır, eğer bir ömre bedelse arkadaşlık.
"eskiden ölümle tartılırdı ayrılık,
kiminin hayatı yalnızca unutkanlıktan" *
şimdilerde arkadaşlık "takılalım mı?" sorusunun altında can çekişiyor ve bu nedenle artık son vermek hiç zor değil.
