arkadaşına kendinde bulunan ve artık oynamaktan sıkıldığı atari kasedini verip, karşılığında oynamadığı ve merak ettiği atari kasetini takas eden nesildir. bazen durumlar böyle olmaz tabi alınan kaset bekleneni karşılamaz işte o zaman pişmanlıklar da olur.
yıl, tam hatırlamıyorum yalan olmasın o yüzden söylemeyeceğim. 1 poşet dolusu atari kaseti koleksiyonumdaki en nadir parça ''ninja kaplumbağalar''dı. ama bu kaset bilinenin aksine diğer benzerlerindeki gibi solo oynanmıyordu. iki oyunculu oynanabiliyordu. hatta ibne shredder her bölümde karşına çıkmasına rağmen hep kaçıyordu. bölüm atlamalı ve arkadaşında birlikte müthiş zevk aldığın bir oyundu. hele o leonardo'nun çift kılışla dönerek yaptığı özel hareketiyle ne adamlar öldürmüşlüğüm vardır. en boktan da donatello'nun hareketiydi. neyse konuyu fazla dağıtmadan. bu oyunu arkadaşımla birlikte 2 bölüm oynadıktan sonra kapattım. o an bana ilginç bir teklif yaptı.
+ la yoky ben sana bir kaset verim. sende bana bu kaseti ver olur mu ?
- ne kaseti sende ki ne oyun var ?
+ olum 101 tane oyun var. babam almış.
- oha 101 mi ?
+ hee lan. oynaya oynaya bitiremiyorum.
- olur.
takası yaptıktan sonra heyecanla yeni kasetimi atarime taktım ama kaset tam bir fiyaskoydu. bekleneni karşılayamamış üstüne üstlük en sevdiğim nadir parçam olan ninja kaplumbağalar kasetimi de kaptırmıştım. ertesi gün geri istemek için gittiğimde kasetim bozulmuştu. o günden sonra aynı kaseti arama uğraşlarım sonuç vermedi.eskiden beri hep içimde bir ukte olarak kalmıştır.
